tag:blogger.com,1999:blog-80262936069201076052024-02-22T06:52:43.237+01:00Bodhi's BlogUnknownnoreply@blogger.comBlogger141125tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-15191747318155099982023-10-27T21:33:00.000+02:002023-10-27T21:33:18.972+02:00Mohamed maakt het niet meer mee<p><br /></p><p>Ik stap de keuken binnen en zie de formica tafel met plastic stoelen. Een stoel bezet en eentje leeg. In het midden een fles whiskey. En Mohamed's vriend Mourad.</p><p>Ik vraag hoe het gaat.</p><p>"Hmph" schokschouderd hij, "Mohamed heeft het niet meer mee hoeven maken...." </p><p><br /></p><p>De zin die ik de afgelopen jaren al zo vaak gehoord heb.</p><p><br /></p><p>Onze vriend Mohamed.</p><p><br /></p><p>Gevlucht uit Palestina in 1967. Hij herinnerde het zich nog zo goed. De totale angst. Het niet weten wanneer hij zijn huis weer zou zien. Als tienjarige opgroeien in een tentenkamp in Syrië. De staatloze. Een vechtende voor geluk en voor de lach. Een die niet zou vechten, maar zou leren. </p><p>Een beurs liet hem studeren in Rusland waar hij zijn geliefde tegenkwam. Na het uiteenvallen van de Sovjet bouwden ze hun huis op in Damascus. Van niets naar iets. Werk, leven, liefde. En de hoop ooit het huis waar hij was geboren te bezoeken. Het huis van zijn ouders te laten zien aan zijn Irina. </p><p>En toen kwam de oorlog in Syrië. Alles wat hij had, verbrokkelde als vochtig zand uiteen.</p><p><br /></p><p>In Nederland vond ik hem. Abu Tarek noemde ik hem, papa van Tarek. Zo als je dat met de ouders van je vrienden doet.</p><p>Hij zocht het lied en goed eten. Hij kookte, en lachtte, en zong.. En het leed sijpelde in de diepte zijn ogen.</p><p>Vluchteling te zijn uit Palestina,</p><p>Vluchteling te zijn uit Syrie.</p><p><br /></p><p>De IND vroeg hem bij zijn aanvraag voor een verblijfsvergunning waarom hij geen asiel aanvroeg in Rusland. Zijn vrouw was tenslotte Russisch en vocht daar nog tegen kanker. </p><p>Zijn antwoord was simpel: ik ben al twee keer vluchteling. Wie vertelt mij dat die onzin niet in Rusland losbreekt. Ik heb niets. Ik blijf hier en mijn vrouw zal met mij zijn. </p><p><br /></p><p>Ze kwam. Op humanitaire gronden mocht zij naar Nederland. Het AZC had een ziekenhuis bed geregeld, waar zijn liefde uitgemergeld en fragiel bij haar man kon zijn. Voor één maand slechts, ze stierf binnen een maand in een land dat ze niet anders kende dan als de beige binnenkant van een oud belastingkantoor, in een grijs en regenachtig stadje dat protesteerde tegen haar komst. </p><p><br /></p><p>Mohamed kreeg een verblijfsvergunning, een woning in een buitenwijk, een leegte in hart en ziel. Ik bezocht hem te weinig en hij noemde mij Zehbi, een scheldwoord met een grinnik. HIj haatte de eenzaamheid, en vond mij een slechte bezoeker, want ik was er zo weinig, vooral nu hij zo ver weg woonde. </p><p><br /></p><p>Een paar dagen voor hij doodging stuurde hij een foto. Hij had zijn familie voor het eerst bij elkaar, sinds de oorlog in Syrië. Althans, de mensen die er nog waren. Zijn broers, zijn zuster, en alle neefjes en nichtjes. </p><p>De tekst die hij schreef bij de foto:</p><p>Zehbi, beter dan dit gaat het nooit worden. </p><p><br /></p><p>1 januari 2020 overleed hij, door onduidelijke oorzaak. </p><p><br /></p><p>De eenzaamheid van Corona isolatie. Mohamed heeft het nooit mee hoeven maken. </p><p><br /></p><p>De oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Mohamed heeft het nooit mee hoeven maken. </p><p><br /></p><p>De genocide van Gaza.</p><p>Mohamed heeft het nooit mee hoeven maken. </p><div><br /></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-58326037471819604102021-11-30T11:36:00.000+01:002021-11-30T11:36:32.426+01:00Storm<p>de nieuwe ziekte is een stormram</p><p>een ramstorm die huizen, families omver blaast</p><p>onvermoeibaar scheurt en schuurt </p><p>en mij kaalgeslagen achterlaat. </p><p>Meningen razen rond, de brokstukken</p><p>van voors en tegens, </p><p>wanen jegens wetenschap</p><p>desillusies en dansontspringers</p><p>grijpen zich vast aan hoop en wanhoop en </p><p>ontkennen een ieder anders strohalm </p><p>Ja, maar jij- Ja, maar toen- Ja, maar toch!</p><p>Een storm die nooit meer lijkt te gaan liggen</p><p><br /></p><p>Ik doe het dan maar wel </p><p>en wens mij in een zwitsers landschap</p><p>een weiland als een koe</p><p>wiens bel de zomer doet inluiden</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-91225873047251345872019-03-19T15:38:00.002+01:002019-03-19T15:52:23.520+01:00Een rustige dag<br />
<div class="MsoNormal">
Dat je een rustige dag hebt, <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Waarin alles op rolletjes loopt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Er niets kapot gaat<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ze de vaatwasser opruimen<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En lekker buiten spelen<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Maar dan plotseling <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Slaat de een de ander<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Om een knikker<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Die niet voor t echie was<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Om een snoepje <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
dat nog in z’n zak zat.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Maar hij begon toch en zij speelde vals.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Dat je een rustige dag hebt,<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Waarin alles op rolletjes loopt<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En er niets kapot gaat <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ze helpen met de boodschappen<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En lekker knutselen<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En dan plotseling<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Valt het verfwater om<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Zit er lijm aan de lamp<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
en marker op de bank<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Want hij plaagde eerst en zij plaagde terug<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Dat je een rustige dag hebt,<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Waarin alles op rolletjes loopt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En er niets kapot gaat<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ze helpen met de was vouwen<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En zo zoet aan het legoën zijn<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En dan plotseling<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Moet er een rennen<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
mist net de wc <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En met poep aan z’n handen<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Langs de witte muur.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En de vloer<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En de deur<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En alles zit onder<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
"Marie, wil je alsjeblieft m’n billen afvegen?”<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Vraagt ie je zo lief.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Dat je een rustige dag hebt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En er niets kapot gaat.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Maar wel vies wordt</div>
<div class="MsoNormal">
Zo ontzettend vies</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En dat ze dan 's avonds in bed liggen<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En zeggen: <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Het was een mooie dag<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
Dan was het een mooie dag<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Waarin alles op rolletjes liep<o:p></o:p></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-63196642070544409522017-11-17T16:23:00.000+01:002017-11-17T16:23:10.566+01:00HoofdstukEen jaar geleden zat ik aan mijn bureau en keek uit over de rivier op een druilerige dag. Am westen nichts neues, dacht ik vorig jaar. Er gebeurde van alles, maar er gebeurde niets. <br />
Melancholisch las ik Remarques laatste hoofdstuk.<br />
<br /><br />
Ook nu is het herfst, ook nu zit ik aan mijn bureau en kijk uit over die rivier die er ongeveer 955 kilometer over heeft gedaan om mij dit spectatulair uitzicht te bieden. Ook nu komt er een bus langs die boeggolven maakt. Ook nu drink ik thee en vraag ik me af wat de kinderen nu aan het doen zijn. <br />
<br /><br />
Maar wat maakt het verschil? Misschien is het dat het nu niet regent, maar de vrijdagmiddagzon naar binnen schijnt. Misschien is het de thee die koud naast me staat, omdat ik de hele dag leuke dingen aan het doen ben. Misschien is het de bus, welke geen gewone bus is, maar de waterbus die voor de deur stopt. Misschien zit het verschil in de vijf kilometer stroomafwaarts, waar ik nu aan mijn bureau zit op mijn werk. Misschien omdat het zo weekend is en ik zo verstoppertje mag spelen met de kids.<br />
<br /><br />
Alles is hetzelfde, maar alles is anders. Dit is mijn nieuw hoofdstuk.Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-87735146117797923872016-09-29T16:05:00.000+02:002016-09-29T16:05:07.457+02:00(Geen) nieuwsIm westen nichts neues...<br />
<br />
Een prachtig boek van Erich Maria Remarque met een geweldige titel. Terwijl hoofdpersoon Paul de uitzichtloosheid van het leven omarmd heeft en ten slotte zinloos sterft in de loopgraven van de eerste wereldoorlog, bericht het journaal van die dag: er is vandaag niets gebeurd.<br />
<br />
En zo is het ook hier. Er gebeurt tegelijk een heleboel en niets. <br />
De herfst is begonnen en dat is toch wel mijn favoriete jaargetijde. De kinderen zitten op school en spelen daarna met hun kameraden in een geheime hut waarvan ik ook daadwerkelijk geen flauw idee heb waar die zich bevindt, wat vrij onpraktisch is, gezien het aantal items speelgoed dat er naar toe gesleept is.<br />
Ik begroet de mensen op straat die ik ken, waarbij het werkwoord 'kennen' zoveel betekent dat ik weet van wie het de ouders zijn, waar ze achter de kassa zitten of dat ik ze de vorige keer op de fiets ook al tegen kwam en ook begroet heb.<br />
Als ik thuis kom drink ik thee en kijk naar het rijke aanbod van vacatures en probeer in mijn brieven de inspiratie uit mijn tenen te halen omdat ik 'zo enthousiast ben om voor uw bedrijf aan de slag te gaan'. Misschien bellen ze deze keer wel een keer terug. Maar dat gebeurt niet.<br />
<br />
<br />Mijn bureau kijkt uit naar de straat met daarachter de rivier waarvan het water er ongeveer 950 kilometer over gedaan heeft om mij dit spectaculair regenachtig uitzicht te geven, terwijl de auto's als kleine kinderen het water op doen spatten en ik hoop op een fietser die zich een weg tegen de wind baant, de boeggolf van bus 13 over zich heen krijgt. Maar dat gebeurt niet. <br />
<br />
<br />
<br />
Dan denk ik na over die nieuwe reclame van een zeker merk maandverband, welke over stoere vrouwen gaat die een beetje bloed wel aankunnen en ik denk aan verwijfde voetballers met een tampon in hun neus als ze tegen iemand opgebotst zijn. Ik vraag me af waarom meiden in deodorant reclames altijd met hun armen in de lucht lopen, dansen en rennen en ik vind het er eigenlijk maar suf uitzien en denk er aan om reclamebureaus er op te wijzen dat ik vaker zweet omdat ik met mijn armen omlaag op een laptop aan het typen ben dan dat ik zweet terwijl ik als een chimpansee met m'n armen in de lucht achter bus 13 aanren. Zeker met dit weer, dat gebeurt niet.<br />
<br />
Paul ligt die laatste bladzijde met zijn hoofd naar beneden in de modder, en als hij gestorven is en ik het boek net uit heb, belt de dokter met het bericht dat ik ook twee jaar na mijn operatie nog steeds helemaal gezond ben, en ik ga weer door waar ik mee bezig ben. Als of er niets gebeurd is.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
PS. Uit het westen niets nieuws, van Erich Maria Remarque is uiteraard op bol.com te bestellen, of als PDF te downloaden. Gewoon even googelen of klikken voor een versie <a href="https://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=5&ved=0ahUKEwjgs92w07TPAhWDSRoKHVgTCG0QFgg5MAQ&url=http%3A%2F%2Fwww.myteacherpages.com%2Fwebpages%2Fesimpson%2Ffiles%2FAQWF%2520-%2520full%2520text.pdf&usg=AFQjCNFoZJ1Ed51WQSJ0_2BUv0ZLj8Mraw&sig2=BHNcFx4AmCuJvwEGOU1-9Q&cad=rja" target="_blank">in het Engels</a><br />
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-81295515799643481822016-01-26T15:58:00.001+01:002016-01-26T15:58:44.544+01:00het roosje en de zwavelstokjes.<br />
het is een uur of elf<br />
geen hout meer op het vuur<br />
geen thee meer in de pot<br />
en alle hoop vervlogen<br />
<br />
buiten zie ik struiken, rozen<br />
in een strakke vriesnacht staan.<br />
kalm, verstild, nu nog mooi, <br />
al staan de kopjes wat verbogen.<br />
<br />
in het donker overvallen<br />
door koning Winter's glimmend zwaard<br />
nadat de judaszon van januari<br />
de lente had gelogen.<br />
<br />
<br />
En binnen voelt een oude zwavelstok<br />
op het randje van de schouw,<br />
na theelicht en gestookte haard<br />
zich in zijn ware taak bedrogenUnknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-22507497694434261592016-01-10T19:57:00.001+01:002016-01-10T19:57:27.723+01:00Perceptie<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:RelyOnVML/>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">"Do
I look like a good muslim?</span><br />
<div class="MsoNoSpacing">
De donkere ogen van de bebaarde Syriër kijken me
doordringend aan, terwijl hij een mes uit mijn messenblok pakt, en de scherpte
inspecteert.</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">"It
all depends on your perception" antwoord ik.</span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Een paar weken terug kwam ik hem tegen. Hij sprak me aan
in het Engels. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>In de stad is dat niet zo
opzienbarend, maar in het dorp waar ik nu woon, betekent dat zoiets als: Hoi!
Ik ben net als jij niet in dit dorp opgegroeid! Ik heb meer van de wereld
gezien dan een radius van 30 kilometer! </div>
<div class="MsoNoSpacing">
Engelstaligheid schept in mijn ogen direct een band. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 257.25pt;">
Die band leidt ertoe dat ik al
snel een uur met hem zit te praten. Eerst in het Engels, daarna probeert hij ook wat gebrabbel wat Nederlands moet betekenen. Ik help hem met de uitspraak, en durf nauwelijks te vragen naar zijn odyssee van de grote stad Damascus naar het kleine
Sliedrecht.<br />
De Syriër, de vluchteling, vraagt honderd uit over Nederlandse termen.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Hij verwondert zich over de woorden ‘pantoffels’ en<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>‘erwtensoep ‘ en als het onderwerp dan naar eten
verandert, nodig ik hem spontaan uit een keer te komen eten.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 257.25pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 257.25pt;">
Eenmaal thuis is mijn lief <span style="mso-spacerun: yes;"></span>een beetje sceptisch over de invitatie. Ik
vertrouw mensen te snel, wat weten we nou eigenlijk van zijn bedoelingen? Wie
weet wat hij heeft meegemaakt? </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 257.25pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 257.25pt;">
En nu staat de bebaarde moslim
in mijn keuken. Hij kijkt geïnteresseerd naar mijn koksmessen. Mijn lief en ik
kijken elkaar licht gespannen aan. </div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 257.25pt;">
“Would you like some tea or
juice?” vraag ik.</div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 257.25pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 257.25pt;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">“Do I look like a good muslim?” grinnikt de
man.</span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="tab-stops: 257.25pt;">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">“It all depends on your perception” antwoord
ik.</span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
Hij hakt als een ervaren kok de uien klein, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>en maakt een heerlijk Syrisch kipgerecht. We
wisselen recepten uit en ik trek een fles Sauvignon open. </div>
<div class="MsoNoSpacing">
De man knikt en ik schenk hem in. De Syriër, de
vluchteling, toast op mij, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mijn lief en
onze gastvrijheid.</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br />
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Does he
look like a good muslim?</span></div>
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">I don’t know, but he seems like a decent human
being.</span><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>NL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]-->Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-5742039522149188602015-11-14T02:58:00.001+01:002015-11-14T02:58:12.328+01:00Bad dreamMet een schok word ik wakker. Een nachtmerrie. Die heb ik al een poosje niet gehad.Sterker nog, ik droom bijna niet meer. Mede door mijn drie koters val ik 's avonds voornamelijk in een zwart gat, om de volgende ochtend wakker te worden met het gevoel dat ik net twee minuten lig.<br />
En nu is het 1 uur 's nachts.<br />
Het is midden in de nacht en ik doe iets doms. Ik check mijn telefoon. En ik zie een Facebook update over Parijs. En nog een. En nog een.<br />
En dan check ik het nieuws. Ik lees over de aanslagen en ik ben ineens klaar wakker.<br />
De vrienden die ik heb in Parijs melden dat ze veilig zijn. Er is daar op Facebook een speciale applicatie voor. Tranen. Van schrik, van opluchting. Ik informeer mijn liefde, die gelukkig nog omarmd is door de slaap, en loop de trap af, en zet als automatisch de televisie aan. Jeroen Overbeek ziet er vermoeid uit als hij de onduidelijke situatie behapbaar probeert te maken.<br />
En dan bekruipt een gedachte me. Deze gedachte is veel bedreigender dan elke aanslag ook. Ik wil de gedachte weg drukken, maar hij is hardnekkig.<br />
Ik houd altijd ontzettend van het belachelijk maken van Wilders en ik dicht zijn volgers en stemmers bijzonder weinig intelligentie toe. Maar nu, om 1 uur 's nachts, word ik achtervolgd door de gedachte dat hij gelijk heeft. Ik heb angst voor dreiging in Nederland. Heb ik mezelf dan al die tijd voor de gek gehouden? Ben ik en naieve muts, die alleen het beste in andere ziet, en weigert de dreiging te accepteren?<br />
<br />
Nee, ik dwing mezelf de televisie uit te zetten en ga weer terug naar bed. Na Charlie Hebdo komt Parijs ook hier weer bovenop. <br />
Dat ik ooit in mijn leven zou denken over dat Wilders gelijk zou kunnen hebben: dat is pas mijn echte nachtmerrie. Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-29365475076597547062015-07-23T13:05:00.000+02:002015-07-23T13:21:35.325+02:00Vakantie"Laten we iets avontuurlijks doen met vakantie!" begin ik heel enthousiast.<br />
<br />
Het is half januari, we zitten met z'n vijven aan het toetje, en mijn liefde heeft net doorgegeven wanneer hij in de zomer vakantie neemt.<br />
In mijn hoofd gaan we met z'n vijven als ware avonturiers liftend door Europa, om te klimmen in de bergen, zoals ik al deed sinds ik kan lopen, om de kinderen te leren met een zakmes om te gaan, zodat ze zelf hun eigen pijl en boog kunnen maken. Ik weet nog een prachtige natuurcamping met een beek waarin je dammen kan bouwen en vissen kunt vangen, welke je dan op je zelfgemaakte kampvuur kunt roosteren met een citroentje en een teen knoflook.<br />
<br />
"Ik wil naar Bollo," begint de oudste.<br />
"Bollo?" Mijn bohémiene wolk trekt op. "Wat is Bollo?"<br />
Mijn lief grinnikt: "Bollo, de beer? Je weet wel, van Landal GreenParks."<br />
Ik schrik. Natuurlijk schrik ik. "Landal?! Als in allemaal huisjes bij elkaar, mét evenveel Nederlanders, mét animatie team en op maar 1 uur rijden van ons dorp?" <br />
"Dat is best handig hoor, als je drie kinderen hebt."<br />
"Ja, maar avontúúr! Je gaat dan toch niet in een húisje zitten?! Wat is dáár nou aan?"<br />
"We kunnen misschien ook naar Frankrijk naar een leuke camping,"oppert mijn lief, "maar de kinderen hebben nog nooit gekampeerd, dus dat zal misschien wel wat spannend zijn. Misschien kan je van je ouders de caravan lenen?"<br />
<br />
Ik grijp die kans met beide handen aan. La douce France! Mais oui! Dat lijkt me geweldig. Dan maar in een caravan. Ik bel m'n ouders en zij vinden het goed.<br />
<br />
Als de kinderen naar bed zijn beginnen we met plannen. De camping die we vinden op het internet ziet er prachtig uit. Mooie omgeving, kunst en cultuur, zwembad, slechts negen uur rijden, tien uur met caravan.<br />
<br />
Tien uur rijden. Mét een caravan. Mét drie kinderen die nog nooit gekampeerd hebben. Drie koters achterin waarvan ik het al een uitdaging vind om naar mijn ouders te gaan op twee uur rijden, omdat ik van mening ben dat ze elkaar nog eens de hersens in slaan. Mét een caravan. Ik kan helemaal niet goed rijden met een caravan, laat staan met drie hysterische kinderen achterin. Ik begin te hyperventileren. "Dat overleven we nooit!"<br />
<br />
Mijn lief kalmeert me. "Schatje, het hóeft niet. We kunnen ook gewoon naar een huisje in Zeeland."<br />
<br />
Dat lijkt me al avontuurlijk zat.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-91138318450773916262015-07-23T12:05:00.000+02:002015-07-23T12:05:08.986+02:00TijdloopWaar ik moeite mee heb is mijn totale gebrek aan besef van tijd. Als ik op de klok kijk is er zo weer een uur voorbij, een dag, een maand, een seizoen.<br />
<br />
Dan wil ik schrijven over het plan om te gaan samenwonen, gedichten maken over hoe ik Leiden zal missen, woordgrapjes maken over de stress die verhuizen met zich meebrengt. En dan heb ik net zo iets briljant bedacht, kijk ik op van mijn papier, blijkt het dat ik al bijna een maand geleden verhuisd ben.<br />
<br />
De feiten zijn voor me op de loop, en ik heb geen illusies dat ik ze voorlopig in ga halen. Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-5726753113514181292015-04-12T11:01:00.001+02:002015-04-12T11:12:07.007+02:00ZenuwenHet is 1.30 's nachts. Morgen speel ik mijn eerste competitiewedstrijd in 1,5 jaar, dus je zou kunnen zeggen dat ik wel gebaat ben bij een goede nachtrust. Maar ik ben wakker, klaar wakker.<div>Er is zo veel wat me bezighoud voor de wedstrijd. Ten eerste ligt mijn liefde naast me. Hij snurkt. Hij ademt uberhaupt. De laatste keren dat ik een (belangrijke) wedstrijd speelde had ik niet alleen geen sex voor de wedstrijd, ik sliep zelfs het liefst alleen. Maar hij komt me aanmoedigen en ik kan hem moeilijk om 1.35 uur naar de bank verbannen omdat ik moet slapen. Of wel?</div><div>Misschien moet ik zelf maar op de bank gaan liggen. Of op de vloer. </div><div>Ik slaap wel eens op de vloer, dat ligt beter dan je zou denken, maar de ideale tijd om op de vloer te slapen is toch echt in de zomer. Mijn woonkamer is nu te koud. </div><div>Als ik even later wakker schrik is het 3.00. De scheidsrechter had me zojuist na vijf minuten spelen een rode kaart gegeven omdat ik, per ongeluk, onhandig uitkwam en het been van een tegenstander brak. </div><div>Ik ben zelden zo zenuwachtig, waar komt dit vandaan? </div><div>Ik weet waar het vandaan komt. Ik ben dik en traag geworden sinds die twee operaties. En m'n reactietijd is veel groter geworden. Het voelt als maatje binnenvaartschip in plaats van maatje speedboot. </div><div>Na nog een aantal dromen, die vooral met falen te maken hebben (ik probeer onder andere een prachtig vogeltje te redden dat rondvladderd door m'n huis, maar op t moment dat ik hem vrij kan laten door het raam, stort ie als een baksteen ter aarde en wordt hij opgepeuzeld door een raaf) is het inmiddels licht buiten. <span style="-webkit-text-size-adjust: auto; background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Mijn liefde ligt vreedzaam in vergetelheid </span><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;">en de klok tergt me met een vroege 6.45. </span></div><div><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;">Nog zes uur te gaan. </span></div><div><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;">Eigenlijk is er maar een gedachte die me gerust stelt. Ik heb dit eerder meegemaakt voor een wedstrijd. En die wedstrijd heerste ik op alle fronten.</span></div><div><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;"><br></span></div><div><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;">11.00- ready to rumble. Wish me luck</span></div><div><br></div><div><br></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-76568498082847278212015-03-04T20:08:00.003+01:002015-03-04T20:08:45.328+01:00Hechting <br />
Als je ineens van nul naar drie kinderen gaat in een half jaar is dat best wel een beetje wennen. Mijn vorige stukje eindigde met huilende kinderen op de chipsafdeling van de Dirk. Ik kreeg de afgelopen weken vaak de vraag hoe het nou afgelopen is en of we nou wél of niet met patatje Joppie- chips naar huis gingen.<br />
<br />
Ik heb in ieder geval de fijne mogelijkheid om etenswensen van kinderen af te wijzen op basis van het feit dat ik niet hun moeder ben. Dat klinkt een beetje laf, maar de woorden: "kijk maar of je die chips dit weekend bij je moeder los kan peuteren" geeft in ieder geval tijdelijk een oplossing. Het magere lange termijn geheugen van de jongste twee maakt die zin nu nog een erg fijne manier van conflictvermijding.<br />
De oudste daarentegen, die weet helaas drie weken later nog steeds dat ik, ongeacht het weer, haar beloofd had om buiten te spelen of naar school zou brengen. Ik ben steeds royaler met het woordje misschien geworden, want kinderen lijken mogelijkheden zonder dat woord voor beloftes aan te zien. Voornamelijk bij leuke dingen zoals: We zouden naar het park kunnen gaan, we zouden ook kunnen vliegen naar de vakantie. Dat verandert al heel snel in: Maar we gingen naar het park! Maar we zouden gaan vliegen!<br />
<br />
Ik heb gelukkig het idee dat ze mij nog niet zo verschrikkelijk vinden. Sterker nog, misschien raken ze nog een keer aan me gehecht.<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW52iPabKm4W8W6dqJ7d0_1UAHM9H8x-1uZc8eA8JP9Y7HXNR23GPlEVlPHf8LfBrJqlbqrNnDdjyVXOwahUwPbTD-W8F0huWAhY1YRwtCHbDF_0y6PHoiBfwOpK09s8U9DWQlehEF99s/s1600/Brief+Felicia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW52iPabKm4W8W6dqJ7d0_1UAHM9H8x-1uZc8eA8JP9Y7HXNR23GPlEVlPHf8LfBrJqlbqrNnDdjyVXOwahUwPbTD-W8F0huWAhY1YRwtCHbDF_0y6PHoiBfwOpK09s8U9DWQlehEF99s/s1600/Brief+Felicia.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Over hechting gesproken. Onlangs voelde ik overigens iets scherps aan mijn litteken. Ik ben dan zo'n idioot die daar aan gaat krabben en poeren, maar het resultaat gaf me toch enige voldoening. Uiteindelijk trok ik dwars door mijn huid nog drie centimeter hechting uit mijn lijf. Hoef ik me daar ook geen zorgen meer over te maken.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-50330697714305070522014-12-18T14:18:00.002+01:002014-12-18T14:18:45.087+01:00Inburgeringscursus 1Wat is er gebeurd?<br />
Waar ben ik beland?<br />
Waar is de nooduitgang? <br />
<br />
Het
is een doordeweekse avond en ik sta ontredderd in de supermarkt. De
houding die door mijn gezichtsspieren wordt aangenomen moet er wanhopig
uitzien, want de andere mensen kijken me een beetje meewarig aan en
schuifelen snel naar een ander gangpad.<br />
Voor mijn voeten ligt een
kleine jongen, op zijn rug, met een grote zak 'Patatje Joppie'-chips in
zijn vuistjes. Zijn hoofd is rood aangelopen, en de explosie aan geluid
dringt nu pas tot mijn oren door.<br />
'Iihihiik wil chiihiihiipss!! Ik
wiiihil naar pápá!!!! ', gilt het vanaf de tegels. Aan het eind van de
gang staat een ander miniatuur te stampvoeten en roept dat ik stom ben.<br />
<br />
Dit is er gebeurd.<br />
<br />
Het
is ongeveer een half jaar geleden dat ik, niet in de meest briljante
periode van mijn leven, de liefste man ooit vond. Iemand die sindsdien
met mij huilt, en met mij lacht, en met wie ik ongegeneerd hard van het
leven geniet. Iemand waar ik me echt best wel oud mee zie worden. Iemand
die naast mij, ook nog drie echte kinderen heeft.<br />
Om de drie wat beter te leren kennen, leek het me handig om langzaam te integreren in het gezinsleven. Van school ophalen, duizend wassen draaien -echt, het is of die koters non stop door de modder rollen-, en met de twee oudsten boodschappen doen.<br />
Natuurlijk wist ik dat
kinderen een effect kunnen hebben op je leven, maar ik heb nooit een
andere rol gehad dan een van een toffe tante die af en toe op komt
passen en van wie kinderen laat op mogen blijven en computerspelletjes
mogen spelen en wél snoep mogen eten. Nú besef ik me maar al te goed dat
laat opblijven ten koste gaat van het humeur de volgende ochtend,
computerspelletjes maar al te snel eindigen in een debâcle waarbij
controllers door de lucht vliegen en moet ik nog beginnen over de
ellende die suiker heet?<br />
<br />
Hier ben ik beland.<br />
<br />
Ik ben, vind ik zelf, geen ontzettende 'nee'-zegger, maar als ik dan nee
zeg, kan ik uit principe geen ja meer zeggen. Hoe harder je dan om ja
schreeuwt, hoe neeër het wordt.<br />
En nu sta ik in het gangpad van de
chips. Ik houd niet van Patatje Joppie, en nou doen die kinderen net
alsof ik hun moeder ben. En dat ben ik niet. Ik sta gewoon toevallig met
twee kinderen die niet van mij zijn in de supermarkt, die staan te
schreeuwen om hun papa. En ik probeer mijn geduld te bewaren en de
gedachte te bedwingen:<br />
<br />
Waar is de nooduitgang?<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-85209772650535929592014-11-01T18:31:00.003+01:002014-11-02T18:03:39.503+01:00GelandEindelijk.<br>
Mijn computer is aan. Ik kan weer normaal zitten. En bovenal, mijn hoofd doet weer een beetje mee. Na vier weken heb ik weer genoeg energie om een update te geven. En nu heb ik toch moeite om er een beetje een samenhangend verhaal van te maken.<br>
Laat ik beginnen met het belangrijkste; de operatie is succesvol geweest. De hoeveelheid slijm in mijn buikholte viel mee, en op mijn eierstokken na was er niets aangetast en de chemotherapie in mijn buik schijnt goed werk te hebben gedaan. Ik werd wakker zonder stoma, wat me niet onaangenaam verraste, en hoewel ik erg moe was, viel het me mee hoe slecht ik me voelde.<br>
Ja, natuurlijk heeft zo'n operatie z'n tegens. Het kotsen was bijvoorbeeld maar matig, hoewel ik al snel zou meemaken dat de hoeveelheid die ik regurgiteerde alleszins meeviel ten opzichte van andere patiënten op mijn afdeling, die het af en toe deden lijken op wat er doorgaans gebeurt na een gemiddeld schuurfeest.<br>
Ook alle slangen die m'n lijf in en uitgingen waren ronduit onprettig. Gelukkig werd ik om de zoveel dagen van een slang ontdaan. Ik was voornamelijk blij om de slang die mijn voeding de eerste drie dagen verzorgde te lozen. Ik had erg veel geluk dat de sondevoeding niet door mijn keel ging, maar direct in mijn darmen werd geïnjecteerd, maar desondanks gaf het geheel een nogal smerige nasmaak.<br>
Die slangen zijn vooral ook onhandig. Met een katheter en drie drains in je buik is je bewegingsvrijheid, voor zover die door de operatie zelf niet al verkloot was, ronduit kut. Opstaan uit bed was in het begin echt iets waar ik over na moest denken. Het 'met je verkeerde been uit bed stappen' was nu letterlijk toe te passen. Om het maar niet te hebben over de liters vocht die ik meesleurde. Natuurlijk werd ik van de medicatie kneitermelig, waardoor ik dagenlang de wereldhit 'Ik wil ook zo'n drain met van die zakken aan de zijkant' in mijn hoofd had. <br>
Over medicatie gesproken. De meest wonderlijke ervaring had ik op een avond dat ik niet kon slapen en van de verpleegster een 'inslaapmiddel' kreeg. Het was het soort van inslaapmiddel wat waarschijnlijk ook bij het Amsterdam Dance Event werd verstrekt, want als het iets niet deed, was het mij doen inslapen. Totaal los van de aardkloot doen raken, daar leek het meer op. Ik lag dan wel in een ziekenhuis, maar alles werd plotseling paars, ik heb eekhoorns zien raven en hoewel ik elke zoveel minuten door schorpioenen werd geprikt, leken het me toch best leuke huisdieren. O ja, en alles was uiteindelijk te linken aan George Clooney. De verpleegster en ik waren het er om 5 uur 's nachts over eens dat ik die pil maar niet nog eens zou moeten proberen, maar als je toch met drugs experimenteert, waar beter dan in een uitzonderlijk goed ziekenhuis?<br>
Want dat moet gezegd worden. Het Antoni van Leeuwenhoek is, als je de kanker niet meeneemt in het verhaal, best een fijne plek. Het benadert zelfs bijna een vakantiepark, compleet met activiteiten begeleiding, bibliotheek, en een restaurant dat behoorlijk veel keus heeft. En dan heb ik het nog niet eens over de helden van de verpleging. Het respect dat ik heb voor deze beroepsgroep is enorm, maar vooral in een ziekenhuis waar de zonnige kant niet bepaald vanzelfsprekend is, is de bijdrage van de verpleging van onschatbare waarde. Het maakt het extra vreemd om aan bij het naar huis gaan te zeggen: Hopelijk tot nooit meer.<br>
<br>
En nu ben ik thuis. Nou ja, ik bedoel bij mijn ouders thuis. Ik kan weer redelijk normaal lopen. De 20 centimeter aan ritssluiting die over mijn torso loopt is bijna dicht. Ik heb nu pas het gevoel dat ik weer een beetje beter ben.<br>
Eindelijk.Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-12125249981102709202014-10-03T17:27:00.001+02:002014-10-03T17:27:56.566+02:00Bijna tijd.Het is niet helemaal stil in mijn kamer. Het tikken van mijn vingers op het
toetsenbord wordt ritmisch bijgestaan door de secondewijzer van de klok.<br />
Tik tak..<br />
Het is vrijdagmiddag en zaterdagochtend lijkt zowel enorm ver weg, maar
voelt toch bijna tastbaar. <br />
De afgelopen dagen ben ik veel aan het nadenken over hoe ik het beste met de situatie om kan gaan. <br />
Ik
schok vorige week heel erg dat de operatie zo snel kwam. Het voelde
alsof er een trein aan emotie op me afdonderde en me zou raken zoals in
Anna Karenina (2012) (ja, <a href="https://www.youtube.com/watch?v=rPGLRO3fZnQ">de film</a>.
Het boek is ongetwijfeld beter, maar ik ben de laatste tijd niet meer
van de lange adem qua lezen). Ik was lichtelijk in paniek. <br />
Maar al snel voelde het alsof ik, net als <a href="https://www.youtube.com/watch?v=I1C2gCXo4Gs">Ulysses </a>in die andere geweldige film, O Brother, Where Art Thou? (2000), geketend en al in die rijdende trein moest proberen te komen.<br />
Je
schrikt van het geweld dat op je afkomt, en dan zet je alles op alles
om toch maar met die wind mee te waaien. Uiteindelijk hoef je dan
slechts te <a href="https://www.youtube.com/watch?v=rUnmjQJHRP4">vertrouwen</a>
op de goede golfstroom, zoals Thor Heyerdahl in Kon Tiki (2012), de
avonturier die op een balsahouten vlot over de Pacific naar Polynesië
voer. <br />
<br />
Dokter Vic kwam net langs. Morgen om 8:00,
als het gros van Leiden lallend naar huis gaat na een machtig mooi 3
oktoberfeest, begint hij met zijn team aan een operatie van acht uur. <br />
Hij
vroeg of ik nog vragen had, maar ik kon niets anders verzinnen dan of
hij wat foto's wilde maken van het geheel en of hij van muziek hield,
wat hij beide beaamde. Om sfeer te proeven van de OK kunt u morgen dus
luisteren naar dit jazzy <a href="http://player.sublimefm.nl/">muziekstation</a>.<br />
<br />
Ik wilde iedereen vragen om morgen positiviteit naar me te sturen. Misschien door aan me te denken, of een kaarsje te branden, maar nog fijner zou ik het vinden als je de naam van een nummer of een leuke film in het commentaar zet waarvan je denkt dat ik beter word.<br />
Wat ik denk dat iets meer ritme nodig heb dan alleen het tikken van de klok.Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-17747375408940147942014-09-24T19:34:00.004+02:002014-09-25T08:55:15.231+02:00I can't moveDe hele zomer had ik dingen om naar uit te kijken. Sinds de tweede punctie, waarbij drie embryo's gelukt zijn, heb ik een heerlijke vakantie achter de rug, is mijn broertje getrouwd met zijn Bientje, heb ik gefeest, gehockeyd, gedanst, gezongen, gelachen, geleefd.<br>
En nu heb ik een operatie datum. 4 oktober. Brody zei gisteren aan de telefoon: de struisvogel wordt hard uit de grond gerukt. <br>
En met een opkomende operatie die op je afstormt, reageer ik als een hert die op een snelweg recht in de koplampen van de aankomende auto kijkt. Ik blokkeer volledig.<br>
<br>
Afgelopen maandag had ik een screeningsdag in het ziekenhuis. Ik leek me goed te redden. Goed luisteren, vragen stellen. Maar na zeven uur met dertien verschillende mensen praten voelde ik me alleen maar leeg en ongelukkig. Met elke mogelijkheid op complicaties denk je toch na over hoe dat je leven beïnvloed. Zal een tekort aan hormonen mijn karakter beïnvloeden? Ik ben al ooit depressief geweest, wat als dat terugkomt? Wat als ik nou nooit meer zin heb in seks? Hoe ga ik hockeyen in het geval dat ik een stoma krijg? Ben ik oppervlakkig als ik twijfel dat mijn "quality of life" ooit gaat verbeteren met zo'n ding? <br>
<br>
Ik merk dat ik op 'uit' sta. Na het ziekenhuis word ik op het station gedropt, en ik zombie naar het perron. Er rijden geen treinen door een lijnbreuk en alles dat beweegt, doet het onopgemerkt. <br>
Ik sta.<br>
<br>
I can't move.<br>
<br>
<br>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/3fb6SaL7mGs?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br>
<br>Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-91128244113567410362014-07-29T22:25:00.002+02:002014-07-29T22:25:43.910+02:00Punctie (2)Het goede nieuws. De punctie is volbracht. De immense pijn die ik de eerste keer had bleef gelukkig achterwege en afgezien van de stress die ik alsnog had verliep het allemaal iets soepeler. De extra pijnstillers die ik die ochtend nam bleken goed te werken.<br />
<br />
Minder nieuws. Vooral in vergelijking met de vorige 'oogst' heb ik maar matig geproduceerd. Ik durf nog niet echt te zeggen hoeveel. Ik wil eerst afwachten tot het bericht hoeveel er in de vriezer belanden.<br />
<br />
Dank iedereen voor alle lieve berichten!Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-50248828422849010342014-07-29T12:30:00.000+02:002014-07-29T22:58:32.946+02:00RomanceMisschien een half uur na mijn post over mijn aankomende punctie kreeg ik een berichtje van eerder genoemde romance:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI6TF0N90hnuXkx0kunRoLhQyCMDzoNzccbe7TcYoUZQnP1CJhMvq19qIUKRmi-Y3OUgv0wJ3cdDET08A08BdqB9ILAOm6FnPDmDCe0Obvy_nu9j248SbtqmscEcbaqs50IEQ-76sobPs/s1600/Lucasbericht.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI6TF0N90hnuXkx0kunRoLhQyCMDzoNzccbe7TcYoUZQnP1CJhMvq19qIUKRmi-Y3OUgv0wJ3cdDET08A08BdqB9ILAOm6FnPDmDCe0Obvy_nu9j248SbtqmscEcbaqs50IEQ-76sobPs/s1600/Lucasbericht.png" height="112" width="200" /></a></div>
<br />
<br />
Ik steiger een beetje. Is de term romance niet goed? Is die status te min? Het is in ieder geval beter dan:<br />
je scharrel;<br />
je neukertje;<br />
Of de vangst van de dag; <br />
<br />
Dat is dan allemaal nog veel vrijblijvender.<br />
<br />
Je kan ook kiezen voor:<br />
je verkering, maar dan denk ik aan middelbare scholen of aan hockeytournooien, waarvan de ongeschreven regel geldt dat ze tongend wordt ingeleid in het fietsenhok;<br />
je vriend, maar dat kan terminologisch eigenlijk iedereen zijn en is evengoed erg gendertypisch;<br />
je partner... jeugh.. Ik zie unisex regenpakken en broodjes pindakaas voor de lunch. Of iemand die je louter meeneemt naar een borrel om desperaat te laten zien dat ze echt wel een sexleven hebben.<br />
<br />
Dan heb je ook nog de categorie 'Nou Lopen We Een Beetje Op De Zaken Vooruit' met:<br />
de liefde van je leven;<br />
de parel in je oester;<br />
de vader van je kinderen;<br />
<br />
Dat zijn allemaal gedachten die je best wel mag hebben, maar beter niet te veel kan delen. Vooral als je elkaar op de kop af twee maanden kent. Leuk hoor, maar als je elkaars wederzijdse ouders en andere familieleden alleen van de verhalen kent, komen dat soort termen eerder psychopatisch dan liefhebbend over.<br />
<br />
Het nichtje van mijn aanstaande schoonzuster herintroduceerde bij mij de term romance en die bleef eigenlijk meteen hangen. Het klinkt liefdevol en impliceert dat er meer speelt dan sex, meer dan vriendschap, meer dan gewoon gezellig. Niet geheel onvrijblijvend, maar we hebben het over twee maanden speelplezier.. En ik heb die mojito's nog niet gezien...<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-55859184005874037182014-07-28T13:36:00.000+02:002014-07-28T13:36:42.937+02:00PunctieIk heb er niet zo veel zin in.<br />
Morgen, op het heerlijk vroege tijdstip van 08:15 onderga ik mijn tweede punctie. Dan heb ik naast de 19 eitjes die ik twee maanden geleden al heb geproduceerd, ook nog een x-aantal embryo's in de vriezer liggen.<br />
<br />
Ik heb er nogal gemengde gevoelens over. Over de punctie dus. Dat ik ooit wel kinderen wil en dat ik sowieso de meest briljante moeder ga worden, daar was ik al een poosje over uit. Maar die punctie zelf, daar ben ik minder enthousiast over. Hoewel ik erg uitkijk naar het moment dat die eitjes er morgen uitgehaald gaan worden, ben ik ook erg gespannen.<br />
<br />
Als ik terug denk aan de punctie van anderhalve maand geleden, kan ik me alleen nog brute pijn herinneren. Een pijn waarvan je misselijk wordt en bang bent om de verpleegster compleet onder te kotsen. Ik was vooral verbaasd over mezelf. Ik dacht altijd dat ik best een beetje tegen pijn kon als hockeykeeper. Als je bedenkt dat ik op mijn telefoon een collectie foto's heb van de vele blauwe plekken die ooit een doelpunt voorkomen hebben, soms zelfs door de bepakking heen, dan zou je kunnen zeggen dat ik soms een beetje masochistisch ben.<br />
En toch ervoer ik die punctie als een marteling. De verpleging wist het ook niet helemaal meer, want iemand met zoveel pijn hadden ze ook niet zo erg meegemaakt. Meteen na deze onderneming was ik er van overtuigd dat ik geen punctie meer wilde. Dat ik het nu toch doe is omdat ik vind dat pijn geen reden mag zijn om het niet te doen. Kinderen krijgen schijnt ook geen picknick te zijn, en dat weerhoudt mensen er ook niet van.<br />
<br />
De afgelopen weken ben ik dus naast het prikken van hormonen bezig met ontspanningstherapie. Dat klinkt heel suf, en dat is het ook, maar het helpt wel iets. Mede dankzij <a href="http://www.emdr.nl/EMDRinfo.htm">EMDR therapie</a> kan ik redelijk afstand nemen van het gevoel dat ik toen had. Bovendien krijg ik morgen naast de gebruikelijke pijnstilling een rits kalmeringsmiddelen.<br />
<br />
Het fijne is dat als ik me enigszins heb hersteld na deze marteling, ik na weken alcoholische onthouding, me te goed kan doen aan de door mijn romance aan mij beloofde mojito's, en ik me eindelijk ook weer eens aan dat hockeyspelletje kan wijden. Na mijn vakantie.<br />
Daar heb ik dan wel weer zin in.Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-25684637187344593592014-07-25T20:27:00.000+02:002014-07-25T20:27:44.144+02:00Luchtbel/ Bubble <i>(English below)</i><br />
<br />
Zo voelt dat dus.<br />
<br />Hopeloos.<br />
Ik wil de televisie eigenlijk niet meer aanzetten, ik wil niet meer op Facebook kijken, of twitter. Ik krijg een beetje genoeg van de media. Al dat verdriet. En al de discussies er omheen.<br />
Ik voelde mij altijd bevoorrecht om als kind mee te gaan met <a href="http://cisv.nl/nl/home">CISV.</a> Een organisatie die tot doel heeft kinderen van verschillende culturen bijeen te brengen, waarna die kinderen later als volwassenen beseffen dat alle mensen het zelfde zijn. Het is een beetje naief, maar wel een heel mooi beeld.<br />
<br />
Als ik nu het nieuws lees denk ik aan de vrienden die ik gemaakt heb.<br />
Vrienden in Oekraine, wiens ouders alle hoop op vrede opgegeven hebben.<br />
Vrienden in Georgië, die zich verscheurd voelen door corruptie en de wurggreep die de Russen economisch gezien op hen hebben<br />
<br />
Vrienden in Rusland, wie stilletjes kritiek hebben op hun eigen
regering, maar ook niet zien hoe zij de situatie kunnen verbeteren.<br />
Vrienden in Jordanië,en Libanon, die de verschrikkingen van hun buren gadeslaan en wanhopen van het geweld dat er tegen Palestijnse burgers gepleegd wordt.<br />
Vrienden in Israel, die zich bedreigd voelen door een groep die hun land niet erkend en vinden dat ze zich moeten kunnen verdedigen.<br />
En dan zijn er overal vrienden die een kant kiezen:<br />
Zoals de Italiaan die vindt dat CISV een laf zootje voor rijkeluiskinderen is door géén statement te maken over de annihilatie van Palestijnen tijdens de jaarvergadering.<br />
Zoals de Spaanse die haar Israelische vriendin erop wijst dat elke politicus predikt voor eigen parochie, waarna zij het verwijt krijgt hoog en droog in Madrid te zitten.<br />
De Australiër die zijn sympathie laat blijken voor Israel door de vlag op zijn profiel te zetten, en ik er met mijn grote bek iets van moet zeggen, omdat ik ook maar een volger ben van de media. <br />
Of de Nederlander die vindt dat we tot actie moeten overgaan en Rusland meer onder druk moeten zetten.<br />
Maar er zijn trouwens ook nog vrienden die geen kant kiezen. Hen wordt desinterresse verweten.<br />
<br />
Toen ik begin twintig was, nam de vader van mijn toenmalige vriendje ons mee naar het Palais des Nations in Génève. Ik stond daar, toen nog op de plek van Kofi Annan en ik keek die zaal in en ik droomde ervan ooit daar te betogen dat elk conflict in principe geweldloos opgelost zou kunnen worden. De Verenigde Naties was een magische plek waar ik deel van wilde uitmaken.<br />
Natuurlijk was dat voor dat ik me verdiepte in de genocide in Rwanda, waarin VN soldaten niet mochten schieten, terwijl er in New York wekenlang werd gediscussieerd over de betekenis van de zin: 'acts of genocide may have occured'.<br />
Dit was ook voordat ik nadacht over de rol van de VN in Srebrenica waarin de Dutchbatters toestonden dat een dorp werd uitgemoord.<br />
<br />
Volgende maand word ik tweeendertig. Het is twintig jaar nadat ik voor het eerst met CISV op kamp ging en ik me vanaf dat moment een 'global citizen' voelde en er heilig van overtuigd was dat mijn generatie van intelligentia tot een vreedzame oplossing zou komen.<br />
<br />
Ik wil de televisie niet meer aanzetten. Niet meer op Facebook kijken of op Twitter. Ik zie mijn mede-CISVers bekvechten en verlies hoop. <br />
<br />
Het voelt alsof<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Doris_Twitchell_Allen"> Doris Twitchell Allen </a>heeft gefaald. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
So, this is how it feels.<br />
<br />Hopeless.<br />
I don't really want to turn on the telly anymore. I lost interest in Facebook or Twitter. I just about had enough of the media. All the sorrow and the impending discussions drive me hopeless.<br />
I always felt privileged as a child to be able to be a delegate in several CISV programmes. <a href="http://www.cisv.org/">CISV International </a>is a global organization dedicated to educating and
inspiring for peace through building inter-cultural friendship so that these children will grow up as adults that acknowledge and overcome their differences. It might sound naive, but I truely believe this could be. <br />
<br />
Lately I've been watching the news though, and I think of the friends I made:<br />
Friends in Ukraine, whose parents have lost all hope on peaceful solutions for Eastern Ukraine. <br />
Friends in Georgia, that feel torn apart by corrupt politicians and the economic influence of Russia. <br />
Friends in Russia, that do acknowledge things are not perfect, but think they are too small to make a difference.<br />
Friends in Jordan and Lebanon, that see the atrocities committed to the people of Palestine and despair the outcome of actions that seem genocidal.<br />
Friends in Israel, who feel threatened by a group of people that doesn't want to acknowledge their land and find they have to defend themselves. <br />
And I have many friends who pick sides:<br />
Like my Italian brother who finds CISV International has become a <span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">social travel agency for the rich dominant class, because they won't make a statement about the Palestinian annihilation during their annual meeting</span><br />
Or my Spanish friend that states that Jewish politicians in the USA are preaching for the choir on CNN, where her Israeli friend comments that she knows nothing of Israel.<br />
The Australian that shows his sympathy with the Israeli people by putting its flag on his profile pic, and me scrutinizing him for doing so, while we are both influenced by different media.<br />
Or the Dutchman that finds we should increase pressure on Russia and try and find other energy resources. <br />
Ofcourse there are many more friends, that don't pick sides, and they are picked on for standing by.<br />
<br />
When I was in my early twenties, the father of my boyfriend at the time took us to his office at the Palais des Nations in Geneva. I remember standing in the great hall, on the spot where Kofi Annan held so many speeches and I was convinced that I would once stand there as a politician, convincing all that every conflict could be, and should be, solved without any use of violence. The United Nations was a magical institute that I really wanted to be a part of.<br />
Ofcourse this was before I studied the genocide in Rwanda, where UN soldiers were not allowed to shoot, while politicians in New York kept on discussing the semantics of the frase: 'acts of genocide may have occured', for weeks.<br />
It was also before I acquired knowledge about the Dutchbat UN soldiers in Srebrenica that stood by as an entire town was massacred.<br />
<br />
Next month I will turn thirtytwo. I has been twenty years since I first participated in a CISV programme and came back as a 'global citizen'. I then firmly believed that my generation of intelligentsia would be able to find a peaceful solution.<br />
<br />
<br />
And now, I don't want to turn on the telly anymore, nor check Facebook or Twitter. I see my fellow CISV friends bitching at each other and I lose hope. <br />
<br />
I feel like <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Doris_Twitchell_Allen">Doris Twitchell Allen</a> might have failed.Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-3257577672017821572014-07-21T15:45:00.000+02:002014-07-21T15:45:06.938+02:00VasthoudenHet lukte even niet, echt leuke dingen bedenken. Het is niet dat ik niets meemaak, maar er zit de afgelopen tijd alleen maar stront in mijn hoofd. Allerlei verliefdigheden en mierzoete gedichten die ik echt nooit op enige blog zou zetten omdat ik mezelf dan uberhaupt nooit meer serieus kan nemen.<br />
Bah. Ik ben juist zo goed in het beschrijven van de humor in ellende. Maar als je niet stilstaat bij je ellende en alleen maar als een lammetje lief zit te blaten, dan komt er niets uit. Ja, er komt wel iets uit. Bêêêhhh.<br />
Ik kan al die superzoetigheden niet aan. Ooit walgde ik van die stelletjes die elkaars hand vasthouden in de trein, of kussen in de bus. Mensen die eeuwig aan elkaar vastgeplakt lijken. Ik noemde ze altijd 'Velcro couples' ofwel klittenband.<br />
Onlangs werd ik er door mijn beste vriendinnetje I. op gewezen dat ik zelf in slechts enkele weken van een taai wijf met droge humor een weeig poppetje ben geworden.<br />
Ik word aggressief van mezelf en wil ergens tegen aan schoppen. Ik bén weeig, en ik kan er heel weinig aan doen.<br />
Verhalen gedijen nu eenmaal beter met ellende...<br />
<br />
En nu ís er ellende. Toen ik een paar maanden geleden van de operatietafel kwam werd ik wakker met de verdwijning van een vliegtuig dat intussen nog steeds niet gevonden is. En nu word ik van mijn roze wolk afgetrokken door de ramp van een volgende. Een paar maanden geleden had ik de hoop dat de vermissing van MH370 een complot zou zijn, en hoop geeft een goede aanzet tot grappen. Met het verlies van MH17 zijn er geen grappen te maken. Alleen de crue opmerking dat het nu echt zuigt om aandelen Malaysia Airlines te hebben, want die vallen bijna net zo snel als de 17.<br />
<br />
Als ik de kranten er op na lees, mag ik geloven dat iedereen wel iemand kende op de vlucht. Dat de passagiers een afspiegeling waren van de Nederlandse maatschappij; hoog en laag opgeleid, oud en jong, blank en niet blank.<br />
Ik kende niemand echt. Het feit dat ik een persoon die verongelukt is wel eens heb gezien, doet mij iemand niet kennen. Maar dat zijn foto, en met hem vele andere foto's van mensen die ik nooit eerder heb gezien, rond geslingerd wordt op Facebook, maakt dat het lijkt of ik hen ken. Alsof al mijn vrienden iemand lijken te kennen. Ik besef dat we de slachtoffers niet perse kennen, maar vooral herkennen in ons zelf.<br />
We herkennen ons in de wereldverbeteraar, de avonturier, de student, de bloemist en de huisvrouw. We herkennen ons in de arbeider die snakte naar vakantie, de vader die dacht naar huis te gaan, de supporter die dacht zijn team aan te moedigen.<br />
We herkennen hoe het is om blinde pech te hebben (of juist geluk; er zijn een aantal die de vlucht gemist hebben). We herkennen de angst om iemand die je lief hebt kwijt te raken. En dat het best menselijk is om verdriet te voelen.<br />
<br />
Ik ben wat betreft publiek vertoon van affectie de laatste tijd dus wat milder. Het kussen in bussen mag van mij nog steeds bestraft worden met een bak ijswater, maar wat vaker iemands hand vastpakken, gewoon omdat het kan en de ander daar misschien ook behoefte aan heeft; wellicht wordt de wereld daar wel beter door.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/q1xGJ6WfLKE?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
En als je vrienden met een muzikaal pareltje doorkomen, mag dat wat mij betreft ook best gedeeld. Thanks Tinus :)Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-89398226455035956902014-07-08T17:13:00.000+02:002014-07-08T17:13:18.710+02:00KikkerIk zag vandaag een kikker.<br />
Ten minste, wanneer is een kikker nog een kikker?<br />
Hoewel hij nog wel herkenbaar was als een kikker, was hij plat.<br />
Overreden door een fiets, en ik dacht: wat jammer dat het een platte kikker is en geen platte pad.<br />
Poëtisch gezien dan. <br />
<br />
De fiets die hem overreden had, had zijn darmen door zijn bek naar buiten geperst. Dat klinkt best een beetje vies. Als de kikker iets anders zou zijn, iets groters, een hond of een kat, dan zou het ook echt heel erg vies en heel naar zijn. Maar het is maar een kleine kikker, die niet zichtbaar is als je er niet toevallig naar kijkt.<br />
<br />
Op zijn darmen zit een vlieg, triomfantelijk in de zon. <br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-75112249787749564532014-06-28T01:28:00.000+02:002014-06-28T01:28:40.276+02:00Rommelzolder<div>
<i>Voor J.</i></div>
<div>
<br /></div>
Ineens gevonden:<br />
<div>
twee spiegels, tegenover elkaar.</div>
<div>
Één leek er gebarsten,</div>
<div>
maar 't bleek slechts de reflectie</div>
<div>
van de ander.</div>
Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-83887361392120422202014-06-27T17:15:00.001+02:002014-06-27T17:15:50.080+02:00BankzittenIk kan best stilzitten.<br />
Als ik een boek lees, vergeet ik de
wereld om me heen. Dan word ik waarschijnlijk na een paar uur afgeleid
door een prikkeling van een slapend lichaamsdeel, wat ik dan even wakker
schud, en als de ergste pijn geweken is, exact in de zelfde houding
wordt teruggeschoven.<br />
Als ik een film of een spannende serie kijk,
ga ik op stand-by. 'TV aan, Marie uit' grap ik wel eens, maar dat kan
je vrij letterlijk nemen. Zo had mijn broer zich onlangs uitgesloofd om
een heerlijke maaltijd te maken en stelde hij voor, tegen beter weten
in, om voor de pit te eten. Toen hij na een kwartier doorhad dat ik al
die tijd alleen maar naar een bankrovende Jason Statham zat te staren,
besloot hij de film op pauze te zetten, zodat ik in ieder geval mijn
vlees kon snijden en een paar happen kon nemen.<br />
<br />
Genant
wordt het als er sport op tv is. Dan kan ik namelijk juist helemaal niet
stilzitten. Ik beweeg van links naar rechts als de schaatsploeg weer
een medaille pakt, maar beweeg ook als een kunstschaatser afzet om een
drievoudige Axl uit te voeren, of als een basketballer een mooie actie
maakt. Toen ik twee weken geleden bij de halve finale van de mannen bij
het WK hockey was, werd mijn tekortkoming nog eens benadrukt. Hoewel
Youp van 't Hek amusant beschreef in <a href="http://www.nrc.nl/youp/2014/06/14/op-schiphol/" target="_blank">een van zijn columns</a>
hoe het er tijdens die hockeywedstrijden aan toegaat, werkt het bij mij
toch anders. Waar andere mensen vriendelijk zijn en blijven rustig
zitten op hun stoeltje tijdens de wedstrijd, kan ik met geen
mogelijkheid stilzitten. Nee, ik vind de scheidsrechter geen homo, en
het team waar ze tegen spelen hebben geen prostituerende moeders, maar
ik me wel heel erg ergeren aan de amateuristische praat van de mensen
die achter me zitten en duidelijk niet zo veel verstand hebben van
hockey als ik. Ik denk aan het afgelopen hockeyseizoen, waarin ik door
mijn tumor de hele tweede helft naast het veld heb gestaan. Heb gestaan
ja, want zitten in de dug-out is tijdens een wedstrijd onmogelijk. Ik
beweeg mee, ik coach totaal overbodig, ik schreeuw de bal bijna het
andere doel in. Als ik er eens goed over nadenk, zit er slechts een
dunne lijn tussen mijn gedrag en die van een hooligan, met het enige
verschil dat ik wel de tegenpartij en de bushokjes op weg naar huis heel
houd.<br />
U kunt begrijpen dat met het kijken van al die wedstrijden
van hockey, en nu het voetbal, ik af entoe een beetje gek word van mijn
eigen neurotisch gedrag.<br />
Het zou misschien beter zijn als we er komende zondag gewoon uitliggen, dan kan ik misschien weer even stilzitten.<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8026293606920107605.post-66792034312161282652014-06-18T13:13:00.000+02:002014-06-18T13:13:42.439+02:00Update/ Op date<!--[if gte mso 9]><xml> <o:OfficeDocumentSettings> <o:AllowPNG/> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>NL</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:EnableOpenTypeKerning/> <w:DontFlipMirrorIndents/> <w:OverrideTableStyleHps/> </w:Compatibility> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style> <![endif]--><span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;">Voor wie dacht dat ik na al <a href="http://marie.boddaert.com/2014/05/prikken.html" target="_blank">die injecties</a> van de aardbodem was verdwenen, u zat er niet helemaal naast. Ik was er nog wel, maar ik zat duidelijk met mijn hoofd ergens anders. </span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"> </span></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;">Ik had me voorheen nooit zo beseft wat hormonen doen met een mens. Die injecties waren vrij vervelend, maar de gevolgen waren al helemaal niet te overzien. Een paar voorbeelden.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;">Ik heb mijn appartement van boven naar beneden schoongemaakt. Dat is voor mij een nieuwe ervaring, want chaotischer dan ik vind je zelden elders. Nieuwe meubels, want interieur is saai. Die gordijnen kunnen echt niet meer. De kakofonie aan kleuren in mijn servieskast heeft plaatsgemaakt voor stilistisch wit. Het is de schuld van de hormonen. Heel vermoeiend.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;">En dan de emoties. Toegegeven, ik ben sowieso al best snel geraakt door mensen en gebeurtenissen, maar de afgelopen weken waren emotioneel gezien een wervelstorm. Om alles moet ik huilen en schaterlachen, heel vermoeiend. Huwelijk bijwonen? Huilen. Stromende regen? Schaterlachen. Mooi uitzicht? Huilen. Ontroerende reclames op tv? Huilen. Eerste keer zwemmen in de buitenlucht? Schaterlachen. Ook het weerzien met goede vrienden in een ouderwetse pub op een brakke zondagochtend brengt heel veel geluk en heel veel verdriet met zich mee. De emotie zit tussen troostende nostalgie en prangende onzekerheid. Het is de schuld van de hormonen. Heel vermoeiend.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">Het voelt alsof er een tijdsportaal is geopend van mijn puberteit naar het heden. <a href="http://marie.boddaert.com/2014/04/retro.html" target="_blank">In Retro</a> vertel ik over de wondere wereld van Tinder. Iemand had wellicht toen al moeten zeggen: ‘Maar Marie, daten als je niet zo stabiel bent is misschien wat onhandig’. Hoewel, er is een dikke kans dat ik me als een echte tiener zou gedragen en wijze raad hoe in de wind zou slaan. Dus, in het kader van het genieten eet ik ijsjes met een verhaal, bel ik uren, pratend over niets en alles, zoen ik op de kade, dans ik door de hal.</span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">En ik blijf het me zelf wijsmaken. Het is de schuld van de hormonen. Heel vermoeiend.</span></span></span>Unknownnoreply@blogger.com1