Anne drinkt haar kopje thee,
omarmt de warmte, neemt een rustpunt
droomt de dagen vol met daglicht.
De wereld kijkt lachend met haar mee.
Anne kijkt naar haar gouden wereld,
ziet bruisend landschap, een wilde zee,
doolt dansend door de rijke bossen
en vergeet te drinken van haar thee.
Anne is haar thee vergeten,
en waar ze op de zachte nadronk heeft vertrouwd,
is haar dromenlicht ineens verdwenen
en smaakt het elixer plots wrang en koud.
Wakker geschrokken leegt ze snel haar kop,
en zet met haar passie weer nieuw water op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten