vrijdag 24 mei 2013

Thee en liefde

Anne drinkt haar kopje thee,
omarmt de warmte, neemt een rustpunt
droomt de dagen vol met daglicht.
De wereld kijkt lachend met haar mee.

Anne kijkt naar haar gouden wereld,
ziet bruisend landschap, een wilde zee,
doolt dansend door de rijke bossen
en vergeet te drinken van haar thee.

Anne is haar thee vergeten,
en waar ze op de zachte nadronk heeft vertrouwd,
is haar dromenlicht ineens verdwenen
en smaakt het elixer plots wrang en koud.

Wakker geschrokken leegt ze snel haar kop,
en zet met haar passie weer nieuw water op.

donderdag 2 mei 2013

Worteltjestaart

U kent de mop ongetwijfeld. Een konijn komt bij de bakker en vraagt: "hebt u ook worteltjestaart?"
De bakker ontkent met lede ogen; hij stelt een konijn niet graag teleur.
De volgende dag komt het knaagdier met de zelfde vraag, en de daarop volgende dag, net zo lang tot het de bakker, en de toehoorder van de mop, gaat irriteren. Dan besluit de bakker het te verkopen en zegt 't konijn: vies he?
Als kind vond ik deze mop hilarisch. Waarom weet ik ook niet. De absurditeit dat konijnen wortels vies zouden vinden, misschien? Maar waarom ook niet? Ik houd best van rauwe witlof, maar eenmaal gekookt moet ik vaak m'n best doen om mijn gezicht in de plooi te houden. Of is het idee dat je van een groente een zoete taart maakt? Ik had geen idee. Ik had überhaupt nooit worteltjestaart gegeten.
Het koffietentje Borgman en Borgman in Leiden laat zich niet uit het veld slaan door kieskeurige konijnen en ander raar volk. Bij hen staat de worteltjestaart prominent op de kaart. En vandaag heb ik 'm na een inwendige strijd dan ook maar geproefd. Dat zeurkonijn bleek in ieder geval geen smaak te hebben, want die taart is overheerlijk!
Net als de koffie trouwens. Wie mij kent, weet dat ik een zeer kieskeurige en licht decadente koffiedrinker ben. Senseo's gaan er bij mij met geen mogelijkheid in en filterkoffie is óf te slap, óf te sterk en zou ik enkel drinken uit pure noodzaak. Bijvoorbeeld als ik een scriptie af móet maken en alle Red Bull in het huis verdwenen is.
Bij mij is het een teken van echt goeie koffie als ik het binnenhoud zonder suiker. En de koffie van Borgman en Borgman doet precies dat. Ik vind het zelfs lekker zonder suiker.
Nu zijn ze bij Borgman en Borgman eigenwijs en branden ze zelf hun koffie, die ze natuurlijk ook los verkopen. De brander staat midden in de winkel en het is een plezier om de machine in bedrijf te zien.
Een bijkomend voordeel is dat ze een prettige leestafel hebben en uiteraard gratis Wifi.
Vandaar dat ik er nu weer zit, en Borgman Sr. met mijn bestelling komt: een tweede stuk worteltjestaart.