zaterdag 3 december 2011

Sint en Troika's

Het heerlijk avondje is gekomen en ik kijk er naar uit om met hond op schoot voor de open haard te zitten. De hapjes en drankjes gaan rond, net als de cadeautjes, die met een dobbelsteen elke paar seconden van eigenaar verwisselen.

Het mooiste van sinterklaas blijven voor mij de gedichten. Vaak zijn ze erg simpel en soms heel slecht. Ik herinner me van vroeger dat mijn vader altijd het minste zin had in het schrijven van gedichten, maar toch altijd juweeltjes schreef. Omdat je een goed team nooit moet vervangen schreef hij ze altijd op het zelfde metrum; de dodemansrit van drs p.
En altijd eindigde zijn geniale creatie met: troika hier, troika daar, dit gedicht is ook weer klaar.

Goed gestolen is altijd beter dan slecht bedacht.

dinsdag 25 oktober 2011

Inbreken (2)

Mijn zusje komt net aanfietsen als ik de politie aan de telefoon heb...

Ik moet eerst vertellen over mijn zusje. Afgezien dat we allebei blond haar hebben, en blauwe ogen, en een goed figuur trouwens, zijn er een aantal verschillen in ons karakter. Om ons karakter in taal uit te drukken zou je bij mij het best gebruik kunnen maken van de twijfelachtige, licht verlegen, stoffige en overpijnzende drie puntjes...
Mijn zusje is een uitroepteken. Een highly fashionable, snel levend hart van goud met een temperamentvol en knallend enthousiast uitroepteken!

"Zusje!"
"...Hey zusje," zeg ik met een half huilerige glimlach.
Ik leg haar uit wat er gebeurd is en ik maak voor mezelf een inventaris op hoe brak de situatie is. Mijn laptop is niet mijn leven, maar toch wel een groot onderdeel ervan.
"Dit is zó kut! Wat de fuck! Het is bijna net zo erg als toen ik bijna iemand aanreed waardoor mijn auto kapot is!" vat zus kort samen.
We zitten op de leuning van de bank naar buiten te kijken terwijl we een sigaretje roken voor de schrik en stiekem bedenken we welke van de hangjongeren op straat er nu anders bij staat dan normaal. Zal een van hen iets weten?

Wachten op de politie is heel vreemd. Ik kom nooit zo vaak in aanraking met de politie, en ik weet nooit wat ik moet verwachten. Of ze streng zijn. Of grappig.
Als er twee agenten mijn kamer binnenstappen en zich voorstellen als hoofdagent I. en agent J. ontsteekt zich achter mij een spontane geluidssensatie.
"Hallo! Wat goed dat jullie er zijn! Ik ken u!"
De linker spiermassa kijkt even en knikt alsof er heel ver weg een peertje gaat branden.
"U heeft mij geholpen met mijn auto-ongeluk vorige week!!! U was zo aardig en vriendelijk!"
"...jee, toevallig..."
Ik vind het heel erg dat haar auto kapot is, maar ik ben op het moment meer geïnteresseerd in het oplossen van mijn eigen zaak. Ik probeer er tussen te komen, maar het is hopeloos. Eerst moet het auto verhaal verteld.
Mijn zusje moest werken terwijl er een hutspotfeest bij haar in de straat werd gehouden. Door een blokkade moest ze in de achteruitversnelling dronken mensen ontwijken, wat resulteerde in een gemolesteerde achterkant van een auto en een verdrietig zusje.
Ik droom en beetje en ik zie de twee agenten het ratelende verhaal in zich op nemen.
"Helaas klopte het wat u zei! Mijn auto is totaal los! Niets meer aan te doen! Hopelijk krijg ik een nieuwe!"
Ik probeer tussen de enthousiaste explosies van zus door mijn verhaal te doen. Agent J. maakt foto's en praat met de buren en hoofdagent I. vraagt of ik mijn laptop kan beschrijven, voor als ze er een terug vinden.
Ik noem het merk. "... en er zaten stickers op, en een toets deed het niet zo goed meer..."
De hoofdagent knikt bemoedigend: "En, stonden er speciale programma's op?"
"...Gewoon Office XP, en zo..."
"Heb je backup's gemaakt?"
"...Ja..." en dan dringt de ernst plotseling door... "Behalve van mijn gedichten en verhalen..."
"NEEEEE!!!! Je verhalen!!". Zus is op dreef. "U MOET weten agent: Míjn zus is de allerbeste schrijfster in de omgeving. Zij is zó goed. Ze wordt later beroemd!"
Ik heb een kop waarmee je op een mistige dag nog best een haven zou kunnen vinden. "...Eh... ik probeer weleens wat..."
Blijkbaar heeft zus nog niet beklemtoond in hoeverre zij een fan is en wijst terstond naar het straatnaambord dat aan mijn muur hangt. "Later is ze beroemd en krijgt ze ook haar eigen straatnaam!!!"

Ik zak door de grond, geeft zus een tik en kreun: "...illegaal, muts"
en tegen de agent:"... Tja, eh, dat was een cadeautje.. Ik heb m echt niet zelf gestolen"
De hoofdagent schud lachend zijn hoofd: "Ach, mevrouw, dat houd ons ook weer aan het werk. Bovendien, u zult kunnen bewijzen dat het van u is, uw naam staat erop!"

dinsdag 18 oktober 2011

Inbreken (1)

Soms gaat het even allemaal niet volgens plan. Het is woensdag middag tegen een uur of drie. Ik lig in bed. Het is niet echt een normale tijd om in bed te liggen, maar omdat ik de hele voorgaande nacht en de hele dag koppijn heb, is het zo. De bouwvakkers bij de buren zijn hard aan het werk en het lijkt alsof de mannen zagen en hameren op de maat van de hartslag in mijn hersenpan. Als ik m'n linkeroog even open doe, zie ik door een kier in het gordijn dat het weer niet verschrikkelijk is, maar ik heb het koud en blijf lekker liggen.
Dan schreeuwt mijn telefoon. Het is mijn zusje met de vraag of ik koffie wil drinken en de opmerking dat ik frisse lucht moet hebben. Dan zakt de pijn vast.
Ik grom. Moet ik er dan echt uit? De batterij van mijn telefoon is leeg en met een twijfelachtig ronddraaiend figuur om mijn scherm geeft hij aan dat hij honger heeft en weigert meteen daarna elke dienst. Om onder de afspraak uit te komen moet ik alsnog uit mijn bed, want mijn lader ligt in de woonkamer.
Mijn tenen steken even onder de dekens door en ik besluit: Als ik wil opstaan, moet ik het nu doen. Heel snel. Rennend naar de douche. Ik zet een beetje een mentale aanloop en... ik waag het maar.
De douche is koud, dan warm, dan precies goed. Misschien kan ik toch gewoon vandaag in ieder geval een paar uur van de dag meepakken.
Als ik me afdroog denk ik na over wat ik aan moet. Mijn stemming is voor wijde trainingsbroeken en capuchontruien, maar ergens vind ik dat ik dan niet over straat kan met mijn over-fashionable sister. Zij zou t prima vinden, maar ergens zit het idee in mijn hoofd dat je er beter alleen of met z'n tweeen brak uit kan zien dan dat je als een soort lady and the tramp over straat loopt. Ik kies voor de middenweg. Comfortabel en stijl.
Als ik mezelf enigszins tot iets heb vermand wat er niet meer uitziet als een levende dode, loop ik mijn woonkamer in, op zoek naar de lader van mijn telefoon.
Mijn kamer is altijd licht chaotisch. Er ligt altijd wel iets op de plek waar het niet hoort. Ik vind het soms bijna kunst. Een afstandsbediening die op een plantenbak ligt, of mijn haarborstel die tussen de kussens van mijn bank steekt. Potjes nagellak in mijn boekenkast. De lader van mijn telefoon die over de verwarming hangt. De woonkamerdeur die wagenwijd openstaat.
He?...
De woonkamerdeur die wagenwijd openstaat was gisteravond nog dicht. Wat vreemd? Zou mijn huisbaas onverwacht langs geweest zijn? Ik wil de deur dichtdoen, maar ik sta stil. Ik kijk verbaasd mijn kamer rond en dan zie ik het.
Verdorie! Mijn laptop is weg!
(Voor de lezer: Verdorie is niet letterlijk wat ik dacht. Het is een gekuisde versie van een rijkelijk repertoire aan krachttermen en oerkreten.)
Mijn zusje komt net aanrijden als ik de politie aan de telefoon heb...

maandag 26 september 2011

Taalgebruik

Schrijf ik nou zus of zuster?
Wie houdt van of lust er?
Maakt iets af of komt klaar?
Laat maar koken in z'n sopgaar.

maandag 5 september 2011

Verjaardag

Huis schoonmaken slingers ophangen taarten maken broodjes halen sapjes kopen bier inslaan.
Hoi dankjewel hoe is het jawel goed met mij wil je taart iets te drinken ga lekker zitten hoi gezellig dankjewel mooi cadeau neem een stoel. Hee wat een verrassing leuk dank je wel smak dikke kus en de kleine ook meegebracht zie ik wat is ze groot geworden wil je iets te drinken. en de kleine?
nee ik heb niet echt speelgoed hier maar ik heb ook kleurpotloden als ze dat wil Hee wat leuk dat je ook gekomen bent ik ga even nieuw brood halen en soep opwarmen.
Rennende kinderen door de keuken die wil ik eigenlijk ook wel voor ik te oud ben oven opwarmen stokbrood erin champagne is koud en knallen maar wat een gezellige drukte.
Hoe is het met jou? en je nieuwe baan wat goed van je heel terecht oh de deurbel gaat een momentje Hee lang niet gezien dankjewel wat een leuk presentje glaasje wijn? de borrelnootjes op hoe komt dat zo snel heb jij er van zitten snoepen? nog maar wat bijvullen dan maar en dan ook maar een hapje salade eten. Iedereen staat op oh nee gaan ze dit nu echt doen?
Lang zal ze leven in de gloria beetje vals toch ook wel weer leuk proost en nog vele jaren kaarsjes uitblazen een wens doen maar niet vertellen anders komt hij niet uit.
Gaan jullie alweer jammer tot de volgende keer erg gezellig vond ik ook gaan jullie nu ook al ja die kleine wordt snel moe natuurlijk tot snel weer he jammer dat we niet echt bij hebben kunnen kletsen bel je snel bedankt voor je gezelligheid.
jullie ook naar huis het is ook al laat morgen weer vroeg aan het werk fijne avond nog!
Deur dicht.

Puinhoop... Afwas?... Tukken...

zaterdag 27 augustus 2011

Vakantie

"Ga je nog met vakantie?"
Ik heb deze week een weekje vrijgenomen. Het was niet dat ik smachtte om uit Nederland weg te komen, en ook niet omdat kamperen in de regen nou zo leuk is. Ik had vrijgenomen om alles wat ik de afgelopen weken, maanden nog graag wilde doen aan administratie, opruimen, hoofd leeg maken, deze week te doen. Ik heb het mijn familie en vrienden niet verteld, zodat ik niet tijdens "werktijd" gebeld word om iets leuks te doen. Ik heb een week heerlijk vakantie gehouden in mijn eigen kamer.
Natuurlijk heb ik naast het opruimen van mijn hoofd en werkplek ook voldoende tijd gehad voor verschillende uitstapjes.


Dinsdag ben ik naar "the Big Black Box" geweest. Een gigantisch gevaarte dat nog stamt van voor de tweede wereldoorlog. Tegenwoordig is het een herdenkingsmonument ter nagedachtenis van een oude opa, die Japanse prenten verzamelde en Homerus citeerde. Het doet daarnaast dienst als opslag van de VCU (verzamelaars van creatieve uitingen).


Om bij te komen van dit spektakel ben ik ter bezinning naar "Buddha's Bench" geweest. Heel erg de moeite waard als je er een keer in de buurt bent.


De camping. Tja, je moet ergens overnachten. Gelukkig lekker weer en voldoende beschutting tegen de zon. En alle rust om bij het kampvuur een boekje te lezen.


Op donderdag naar "the Couched Cavern" geweest. Indrukwekkend. Daar heb ik geluncht en genoten van het prachtige uitzicht. Het was er bijna te relaxt om weg te gaan.


Het culturele oog wil ook wat. Verscheidene schatten uit het "Victory Treasure Shelf Museum". Helaas was binnen fotograferen niet overal mogelijk, maar het was zeer de moeite waard

Vrijdag middag ben ik weer thuisgekomen. De was gelukkig al gedaan. Al met al heb ik een heerlijke vakantie gehad en kan er weer vol tegen aan.

zondag 21 augustus 2011

Jammer

Zelfs die jongen waarvan je vroeger altijd dacht dat hij veel te knap was om te funtioneren, die jongen die je sinds de dag dat je hem kent alleen maar schaapachtig aan kan grijnzen, omdat je, als je tegen hem zou praten bang bent dat je spontaan een stotterprobleem ontwikkelt of met te veel consumptie praat, zelfs zo'n jongen kan je later op het perron tegenkomen terwijl het je opvalt dat zelfs vroeger hele mooie jongens later een bierbuik kunnen hebben en ook nog een verkeerd pak met een scheve das aan hebben en er ronduit uitgeblust uitzien.

Someone just burst my bubble...

vrijdag 19 augustus 2011

Kikker

Het is druk in de stad vandaag. Veel mensen, bussen, motors. Er wordt gewerkt aan het gebouw tegenover het perron waar ik op de trein sta te wachten. Boren, radio's en gepraat.
Dan, als ik denk dat alle drukte me te veel wordt hoor ik achter me iets ritselen. Een kikker zoekt zijn weg tussen een hoopje bladeren. En kijkend naar die kleine kikker wordt alles even stil...

vrijdag 12 augustus 2011

Gras


Een zomerzucht. Het is heerlijk warm en ik lig in het gras. Uitgestrekt dromend lig ik op mijn rug om de parade aan dieren en voorwerpen uit mijn fantasie langs te zien zweven, om vervolgens midden in de vlucht in iets anders te veranderen. Een konijn danst zich tot een pinguin. Een boek vlindert in een vogel.
Dan verlegt een gekriebel in mijn nek mijn aandacht. Een tor dacht een goede schuilplaats gevonden te hebben, maar hij is verstrikt geraakt in mijn haar. Hij is een beetje in paniek. Verstoppertje is spannend, maar het moet wel leuk blijven. Ik ga overeind zitten en bekijk mijn gevangene. Hij is blauw zwart en houdt zich stil als ik hem voorzichtig losmaak en op een blaadje zet. Ik draai me op mijn buik en kijk langs het beestje over de toppen van het gras. Wat een uitzicht. Een zee van groene juichende armpjes die een onhoorbare diskjockey aanmoedigen. De tor is intussen in de groene menigte opgenomen. Twee citroenijs-gele vlinders spelen tikkertje en ze lijken puur zonlicht te knipogen.
Het gras kriebelt langs mijn armen en gezicht en ook een beetje in mijn neus. Onmetelijk ver weg lijken de grenzen van mijn tuin. Nog voorbij die grote bomen.

Maar waarom zou ik de grens nu willen weten? Ik wil hier helemaal niet weg.

maandag 8 augustus 2011

Dansen op straat

Waarom doen mensen dat eigenlijk niet zo vaak? Ik dans wel eens op straat. Vaak gewoon als ik een liedje in m'n hoofd heb of een nieuw nummer op de Ipod. Dansen hangt bij mij niet af van het weer, want ik dans ook als het regent, of als de zon schijnt. Maar mijn uitbundigheid hangt wel af van of er mensen in de buurt zijn. In een lege straat spring ik vrolijk mee, terwijl ik op de markt meer in een ritme loop en m'n hoofd alleen meebeweeg.

Blijkbaar valt dansen voor mij in de categorie 'raar'. Soms spelen er straatmuzikanten, en soms spelen ze heel goed en dansbaar. Toch staan toehoorders vaak stil te luisteren. De muzikant is de kunstenaar. Zou een straatmuzikant het eigenlijk mooi vinden als mensen spontaan mee beginnen te dansen? Of zou de muzikant zich storen aan het feit dat het dansen misschien niet in het goede ritme is?

In Argentinie schijnen mensen spontaan een tango te beginnen. In Nederland is de enige vorm van dans waar mensen spontaan voor te porren zijn de polonaise. En, laten we eerlijk zijn, ook de meest a-charmante dans die er bestaat.

Maar waarom is dansen dan 'raar'? Zelfs in disco's worden uitbundige dansers, tenzij profesioneel, afgedaan als uitslovers. Stiekem denk ik dat de mensen die anderen voor uitslovers uitmaken jaloers zijn op het gebrek aan gêne van dansers.

Misschien kan je een gebrek aan gêne trainen. Door zo gek mogelijk te dansen. Eerst thuis, dan na een paar keer tijdens een feestje, of gewoon op je werk :)



Misschien zal ik het ooit wel durven:)


vrijdag 18 februari 2011

stil

ik zou nu willen praten: over koetjes en kalfjes en het weer en wat een file onderweg en heb je nog iets leuks gelezen en ik heb afgelopen weekend lekker niets gedaan en ik ga komend weekend wandelen, zwemmen, eten met vrienden en lang uitslapen omdat ik daar zo aan toe ben.
ik wil vertellen dat het goed met me gaat en dat we prima vrienden kunnen blijven en drankjes kunnen drinken en dat PSV misschien weer kampioen gaat worden en dat het mooie tijden waren toen AZ nog won en dat het goed gaat met mijn studie.
ik wil je vertellen over mijn vissen en hoe er een al binnen een dag dood is gegaan en dat zijn lippen helemaal wit waren en hij al een beetje langzaam zwom en toen plotseling dood was en ik twijfelde of ik de wc wel door moest trekken omdat ik dat kleine oranje visje zo schattig vond in die grote pot.
ik wil je vertellen over mijn project om gedichten en tekeningen te verspreiden in de stad en ze op fietsen, auto’s en voordeuren te plakken om mensen zomaar aan het lachen te maken, of vertederd, geraakt.
ik zou je alles en alles vertellen. ik wil niet niets tegen je zeggen nu, omdat ik bang ben dat je boven mijn ademhaling uit mijn hartslag hoort.

woensdag 16 februari 2011

Art




Soms kunnen anderen jouw gedachten nog net iets beter verwoorden. Voor meer moois van Tanya Davis, zie www.tanyadavis.ca