de nieuwe ziekte is een stormram
een ramstorm die huizen, families omver blaast
onvermoeibaar scheurt en schuurt
en mij kaalgeslagen achterlaat.
Meningen razen rond, de brokstukken
van voors en tegens,
wanen jegens wetenschap
desillusies en dansontspringers
grijpen zich vast aan hoop en wanhoop en
ontkennen een ieder anders strohalm
Ja, maar jij- Ja, maar toen- Ja, maar toch!
Een storm die nooit meer lijkt te gaan liggen
Ik doe het dan maar wel
en wens mij in een zwitsers landschap
een weiland als een koe
wiens bel de zomer doet inluiden
