Chaotisch is de éénwoordelijke beschrijving van de planeet die Marie heet. Als ADD een werkwoord was zou het om de gesproken zin uit mijn mond kunnen komen. Ik zal nog even nader uitleggen waarom.
Ik ben al een jaar bijna klaar met mijn studie, en in dat jaar is het voor niemand in mijn omgeving duidelijk wat bijna is, including me.
Mijn grootste probleem is dat ik geen besef van tijd heb. Ik kan dagen voor me uit kijken in de bibliotheek totdat er wordt omgeroepen: De bibliotheek gaat over enkele minuten sluiten, wilt u uw gebruikte boeken terug zetten en de zaal verlaten. Waarna ik besef dat ik alleen heb lopen piekeren over wat ik allemaal nog precies moet doen, maar zonder enige vooruitgang in wat ik had kunnen doen. En dat is precies waar ik nog meer moeite mee heb. Keuzes maken. Ik kan onmogelijk zelf bedenken welke opdracht ik eerst wil doen, wie van mijn gemiste oproepen ik eerst terug moet bellen. Ik betrap mijzelf er zelfs op dat ik een minuut kan piekeren over het antwoord op de vraag of ik een tasje wil. Wil ik een tasje? Misschien is het wel handig. Maar niet goed voor het milieu. Het kan ook wel in m'n rugzak. Of ik kan het gewoon vasthouden. Zouden ze papieren zakjes hebben?
Nog erger is als je voor de bouwput van het fsw staat en geen idee hebt of je nou linksom of rechtsom naar het station wil fietsen.
Al deze vragen zorgen ervoor dat ik nog meer pieker. Als ik over zulke simpele dingen al moeite heb om te bedenken wat ik moet doen, hoe moet ik dan in hemelsnaam bedenken wat ik later wil worden? En hoe? En wanneer?
Ik studeer, ben nu echt bijna klaar, whatever that means, en nu moet ik bedenken.. Wil ik een Master doen?
Een master maakt een Bachelor tot een geheel. Tot nu toe werd ik bij de solicitaties die ik deed nog net niet uitgehoond, maar een "sorry, we zoeken eigenlijk iemand met stageervaring" is wel een algemene strekking van het verhaal. En dan bedoelen ze een echte stage.
Een Master geeft me ook de gelegenheid om me verder te verdiepen in mijn vak. Er is echter een verschil tussen verdiepen en verdrinken en ik ben bang dat ik dat laatste doe. Want nog een jaar afhankelijk, niet zelf werkend, geen eigen woonruimte hebbend, daar word ik heel ongelukkig van.
Mijn keuze bestaat nu uit.. met een 'onaffe' studie aan het werk, of nog minimaal een jaar (want mezelf kennende red ik 't niet in een jaar) beunen voor de betere baan, een interessanter papiertje, en vooral het idee dat ik me er doorheen geslagen heb.
Wat te doen?
Het antwoord valt te verwachten. Waar ik 10 minuten kan piekeren of ik links óf rechtsom fiets, met óf zonder papieren óf plastic tasje, doe ik over mijn masterkeuze ook nog eens kwadratisch lang, naast het feit dat ik m'n bachelor eerst nog moet afronden. En met te lang geen keuze maken, wordt de keuze gemaakt.
Ik ben te laat. Geen master dit jaar, maar op zoek naar een baan. En nu nog kiezen welke....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten