Vakantie

"Ga je nog met vakantie?"
Ik heb deze week een weekje vrijgenomen. Het was niet dat ik smachtte om uit Nederland weg te komen, en ook niet omdat kamperen in de regen nou zo leuk is. Ik had vrijgenomen om alles wat ik de afgelopen weken, maanden nog graag wilde doen aan administratie, opruimen, hoofd leeg maken, deze week te doen. Ik heb het mijn familie en vrienden niet verteld, zodat ik niet tijdens "werktijd" gebeld word om iets leuks te doen. Ik heb een week heerlijk vakantie gehouden in mijn eigen kamer.
Natuurlijk heb ik naast het opruimen van mijn hoofd en werkplek ook voldoende tijd gehad voor verschillende uitstapjes.

Dinsdag ben ik naar "the Big Black Box" geweest. Een gigantisch gevaarte dat nog stamt van voor de tweede wereldoorlog. Tegenwoordig is het een herdenkingsmonument ter nagedachtenis van een oude opa, die Japanse prenten verzamelde en Homerus citeerde. Het doet daarnaast dienst als opslag van de VCU (verzamelaars van creatieve uitingen).

Om bij te komen van dit spektakel ben ik ter bezinning naar "Buddha's Bench" geweest. Heel erg de moeite waard als je er een keer in de buurt bent.

De camping. Tja, je moet ergens overnachten. Gelukkig lekker weer en voldoende beschutting tegen de zon. En alle rust om bij het kampvuur een boekje te lezen.

Op donderdag naar "the Couched Cavern" geweest. Indrukwekkend. Daar heb ik geluncht en genoten van het prachtige uitzicht. Het was er bijna te relaxt om weg te gaan.

Het culturele oog wil ook wat. Verscheidene schatten uit het "Victory Treasure Shelf Museum". Helaas was binnen fotograferen niet overal mogelijk, maar het was zeer de moeite waard

Vrijdag middag ben ik weer thuisgekomen. De was gelukkig al gedaan. Al met al heb ik een heerlijke vakantie gehad en kan er weer vol tegen aan.

Jammer

Zelfs die jongen waarvan je vroeger altijd dacht dat hij veel te knap was om te funtioneren, die jongen die je sinds de dag dat je hem kent alleen maar schaapachtig aan kan grijnzen, omdat je, als je tegen hem zou praten bang bent dat je spontaan een stotterprobleem ontwikkelt of met te veel consumptie praat, zelfs zo'n jongen kan je later op het perron tegenkomen terwijl het je opvalt dat zelfs vroeger hele mooie jongens later een bierbuik kunnen hebben en ook nog een verkeerd pak met een scheve das aan hebben en er ronduit uitgeblust uitzien.

Someone just burst my bubble...

Kikker

Het is druk in de stad vandaag. Veel mensen, bussen, motors. Er wordt gewerkt aan het gebouw tegenover het perron waar ik op de trein sta te wachten. Boren, radio's en gepraat.
Dan, als ik denk dat alle drukte me te veel wordt hoor ik achter me iets ritselen. Een kikker zoekt zijn weg tussen een hoopje bladeren. En kijkend naar die kleine kikker wordt alles even stil...

Gras

Een zomerzucht. Het is heerlijk warm en ik lig in het gras. Uitgestrekt dromend lig ik op mijn rug om de parade aan dieren en voorwerpen uit mijn fantasie langs te zien zweven, om vervolgens midden in de vlucht in iets anders te veranderen. Een konijn danst zich tot een pinguin. Een boek vlindert in een vogel.
Dan verlegt een gekriebel in mijn nek mijn aandacht. Een tor dacht een goede schuilplaats gevonden te hebben, maar hij is verstrikt geraakt in mijn haar. Hij is een beetje in paniek. Verstoppertje is spannend, maar het moet wel leuk blijven. Ik ga overeind zitten en bekijk mijn gevangene. Hij is blauw zwart en houdt zich stil als ik hem voorzichtig losmaak en op een blaadje zet. Ik draai me op mijn buik en kijk langs het beestje over de toppen van het gras. Wat een uitzicht. Een zee van groene juichende armpjes die een onhoorbare diskjockey aanmoedigen. De tor is intussen in de groene menigte opgenomen. Twee citroenijs-gele vlinders spelen tikkertje en ze lijken puur zonlicht te knipogen.
Het gras kriebelt langs mijn armen en gezicht en ook een beetje in mijn neus. Onmetelijk ver weg lijken de grenzen van mijn tuin. Nog voorbij die grote bomen.

Maar waarom zou ik de grens nu willen weten? Ik wil hier helemaal niet weg.

Dansen op straat

Waarom doen mensen dat eigenlijk niet zo vaak? Ik dans wel eens op straat. Vaak gewoon als ik een liedje in m'n hoofd heb of een nieuw nummer op de Ipod. Dansen hangt bij mij niet af van het weer, want ik dans ook als het regent, of als de zon schijnt. Maar mijn uitbundigheid hangt wel af van of er mensen in de buurt zijn. In een lege straat spring ik vrolijk mee, terwijl ik op de markt meer in een ritme loop en m'n hoofd alleen meebeweeg.

Blijkbaar valt dansen voor mij in de categorie 'raar'. Soms spelen er straatmuzikanten, en soms spelen ze heel goed en dansbaar. Toch staan toehoorders vaak stil te luisteren. De muzikant is de kunstenaar. Zou een straatmuzikant het eigenlijk mooi vinden als mensen spontaan mee beginnen te dansen? Of zou de muzikant zich storen aan het feit dat het dansen misschien niet in het goede ritme is?

In Argentinie schijnen mensen spontaan een tango te beginnen. In Nederland is de enige vorm van dans waar mensen spontaan voor te porren zijn de polonaise. En, laten we eerlijk zijn, ook de meest a-charmante dans die er bestaat.

Maar waarom is dansen dan 'raar'? Zelfs in disco's worden uitbundige dansers, tenzij profesioneel, afgedaan als uitslovers. Stiekem denk ik dat de mensen die anderen voor uitslovers uitmaken jaloers zijn op het gebrek aan gêne van dansers.

Misschien kan je een gebrek aan gêne trainen. Door zo gek mogelijk te dansen. Eerst thuis, dan na een paar keer tijdens een feestje, of gewoon op je werk :)



Misschien zal ik het ooit wel durven:)