Liever zeg ik opener.
Laat ik de sleutel buiten hangen
en zie met armen uitgespreid
hoe jij mijn luchtkasteel naar binnen klimt
en je van regel en dicht bevrijd.
Liever laat ik woorden
het licht naar binnen schijnen,
en toon je hoe je zinnen kneed.
Om ze dan op dromen te laten drijven
of te laten plonzen op het tafelkleed.
Liever zie ik ideeen
dansen met de onwaarschijnlijkheid
jou horen zingen met een pennenstreek
een lijn die plots een landschap leek
het papierwit als een zonnige weide
Ja opener vind ik toch iets lichter.
Dan het dicht van het zware dichter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten