Waar ik gisteren dreigde mijn tent uit te regenen, werden we vandaag om half acht uitgekookt door de brandende zon. Het beloofde een iets rustiger dag te worden, met een frisse duik in het vennetje om de lange rij bij de douche te omzeilen, een lekkere brunch op het strand en voor 's middags hadden we kaarten voor het stuk "Vanaf nu heet je Pjotr".
Ik had me nog niet helemaal ingelezen waarover het zou gaan, maar ik werd snel bijgepraat. In het Rusland tijdens de tweede wereldoorlog werken zes vrouwen van verschillende achtergrond in een naaiatelier. Ze repareren de uniforms van gestorven soldaten door simpele gaten te dichten en de namen van het jasje af te halen.
De uitzichtloosheid wordt fantastisch weergegeven en, emotioneel als ik ben, houd ik het ook deze voorstelling niet droog als de hoofdrolspeelster gek wordt tussen een nieuwe lading kapotgeschoten uniformen en ze uit pure wanhoop alle namen begint voor te lezen. De voorstelling was redelijk zwaar voor zo'n mooie zomerdag met brandende zon, maar zeer de moeite waard.
De rest van de middag hebben we aan de rand van het vennetje doorgebracht. Even geen optredens en straattoneel, maar barbecuen, kampvuren bouwen en samen zingen. Morgenochtend gaan we terug naar huis, gevuld met duizend ideëen en ervaringen en de overtuiging dat we sowieso volgend jaar weer op Oerol staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten