vrijdag 8 juni 2012
slecht-nieuws-gesprek
voor Laeti
Ik sta daar maar,
zoals jij me noemt
de adder die ik ben.
Wat moet je anders?
Je slaat in mijn gezicht
met je puur verdriet.
Ik kijk naar
hoe je borden breekt
en mijn brokkelhart tot
niets vermaakt.
Mijn hoofd klopt niet, klopt maar
boze bonzen van paniek
als ik jou gillend zie
te midden van de dag
de dag
geen dag gedacht
dat jij zo zou kunnen schreeuwen
dat ik al jouw en mijn tranen
niet eens meer zou kunnen voelen.
slechts de dag
deze dag
dat je voor het laatst een dochter had.
Labels:
gedichten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten