zondag 9 december 2007

Geliefd.

Ik lig in bed. Ik heb hoofdpijn, want mijn studie, mijn taken, mijn aankomende kamp, en mijn eigen chaotisme hebben er gisteren voor gezorgd dat ik ruim na Marietjes bedtijd nog aan het peinzen was over hoe ik alles ging bolwerken deze weken. Uiteraard vergat ik wel de wekker een uurtje later te zetten, waardoor Mariah Carey mij om kwart over acht heel Christmassy wakker schatert. All I want for Christmas is you!! Wat wil ik? All I want before is.... tukken.
Als ik weer wakker wordt is een olijkerd de files aan het voorlezen, en besef ik dat het inmiddels 11 uur is en ik wellicht wat aan mijn studie moet gaan doen. Als ik op mijn telefoon kijk schrik ik.
Sliep ik dan zo vast? 3 gemiste oproepen en 2 smsjes. En het is vandaag freaking zondag.
SMS 1: "Hi, I tried to call, but I guess you're not awake. I'm in Amsterdam. Lunch would be great! hug, Kajsa" oh shit. dat is al bijna...
SMS 2: "Hee, hoe laat gaan we eten? Ik ben om 1800 bij jou. X Fleur"
voicemail1: JAAAAAHH!!!... Waarom neem je niet op! Waar ben je! We zijn in de Sugar Factory! Tot ZO!!!! - DELETE
voicemail2: hoi, je mam. of je al wakker bent. - DELETE
voicemail3: Hi. It's Kajsa. -DELETE
Ik zucht.. shit.. Ik zou eten vanavond. Ik heb uberhaupt geen tijd om iets te doen, laat staan eten. Ik bel terug en zeg dat ik na m'n tentamens weer tijd heb. Nu heb ik het druk.
Ik bel Kajsa en vraag wanneer zij bij mij is. "Oh, in about 20 minutes! No worry!!". No worry, als er een volk punctueler is dan Nederlanders en Zwitsers, zijn het wel Zweden. Dat betekent dat ik nog een kwartier heb om mijzelf iets te fatsoeneren.
De douche verleidt mij om terug te keren in dromenland, maar mijn Nokia tune plukt me uit mijn warmwater trance. Het is Q. Q praat altijd lang en veel, maar dat vind ik nooit erg. Zij gelooft dat ik de oplossing op elk probleem weet, en ik voel me altijd zeer vereerd dat ik mijn psychologenknobbel op haar mag botvieren. Ze heeft weer eens ruzie en ik probeer haar te troosten. Ik heb het zelf maar makkelijk. Ik heb bijna nooit ruzie. Iedereen houdt van mij. Ik probeer haar te vertellen dat ze meer waard is dan elke schoft die beweert dat ze niet de moeite waard is. Maar iemand daarvan overtuigen is zo moeilijk. Als je zelf niet voelt is er niets mee te beginnen. Dan kan iemand het nog zo vaak zeggen. Ik hoop dat ze ooit ontdekt dat ze de moeite waard is.
Al hotline spelend kleed ik me aan en regel ik m'n make up. Als ik zeg dat ik echt moet gaan en vanavond terug bel hoor ik een piep. Een andere beller. Ik spring op de fiets om Kajsa te meeten en boodschappen te doen en hoor ondertussen aan wat er op winterkamp gebied is gebeurt. Er komt nog een sms tussendoor of ik naar de kerstborrel ga van m'n werk. Ik heb, sinds ik wakker ben, mijn telefoon niet langer dan 5 minuten neer gelegd. Ik ben geliefd.
Bij het van Gogh Museum staat Kajsa. We hebben elkaar al 9 jaar niet gezien. Eerst zijn we een beetje schuchter en beleefd tegen elkaar, maar na een kwartier opent Memory Lane... Kajsa en ik kletsen honderd uit, over ons kamp van 9 jaar geleden. Over hoe we ons kinderachtig, volwassen, puberaal gedroegen. Wie we leuk vonden, wie we nog spraken en wie niet. In 9 jaar zijn we beiden zoveel en niets veranderd. We zijn volwassen, maar praten nog over de jongens van toen als kinderen toen. Ik mis alles aan het kamp waar wij zaten. De kapotte verwarming, de koude douche, de zon die opkomt als iedereen net slaapt. Ik als kind. Een kind dat een week lang alle tijd van de wereld had. Dat is wat CISV doet. Het geeft je een week lang alle tijd die er bestaat. Heerlijk. We kletsen zo veel, en voordat we er erg in hebben is het alweer bijna 16 uur. Schappelijk voor een korte lunch:) We zeggen gedag en tot een andere tijdspanne. Ik ben geliefd.
Als ik thuiskom wil ik aan de studie. Ik ben welgeteld 2 uur bezig als mijn telefoon weer gaat. Mijn moeder belt voor de gezellig, mijn studiecoordinator vraagt hoe het gaat met m'n studie, een scharrel van lang geleden smst dat we binnenkort een drankje moeten doen. Ik heb vier nieuwe vrienden op facebook. Een vriend komt nog even langs voor een biertje. Ik geniet, ik ben geliefd.
Ik besef het elke dag. Ik heb zo ontzettend veel geluk met iedereen die mij waardeert, om raad vraagt, mist. Ik ben geliefd, maar ook kapot. Zoveel genoten vandaag, maar mijn kaars is uit. Morgen ben ik misschien nog iets meer gestressed voor mijn tentamen dan vandaag, maar nog altijd dolgelukkig.

Geen opmerkingen: