Kerstgedachten

"There's something about Christmas time" zingt Bryan Adams.
Is het al kersttijd? We nemen in ieder geval een flinke aanloop naar de heilige-heere-herdenkings tweedaagse. Dit is het eigenlijk al lang niet meer. Het is de feestdag van de Coca Cola- kerstman, van de bio-industrie, van de familie vete's.
Ik ben negatief geluimd vandaag. Het heeft alles te maken met het feit dat mijn huisbaas (en tante, come to that) gisteren plotseling in mijn gang stond, zonder aankondiging, met de mededeling dat het hier een rommeltje was en dat er zo iemand kwam. Het toppunt van genant was dat ik verkouden en compleet met snotneus en bloeddoorlopen ogen niet eens meer kon reageren. Ik wilde haar vragen "what on earth??? she was doing in my hallway", maar ik ben er inmiddels aan gewend om tante-exploderende vragen te vermijden. Bovendien ging net op dat moment de deurbel, waarna een vriendelijk uitziende man ook in mijn gang stond. Het leek mij wijs om deze arme man zo lang mogelijk te behoeden van een drakenoorlog. Ik voel me een beetje laf, want qua brute kracht had ik het gewonnen, maar met een broer in het buitenland en een vooruitzicht op een kartonnen doos achter het Station heeft toch een iets remmende uitwerking.
Afijn, met snotneus en alles, kon ik toch prima het huis even laten zien. Wat maakte het uit dat mijn lieve huisgenoot ook nog in haar pyama stond en in eerste instantie dacht dat er inbrekers in het huis waren. Wat maakte het uit dat ik verkouden was, tentamens heb en over het algemeen wel genoeg stress aan mijn hoofd heb. Wat maakte het uit dat ik net zo goed naakt of in mijn ondergoed in de gang had kunnen staan toen ze binnen kwam. Het had prima gekund, want tot voor kort voelde ik me namelijk echt redelijk op mijn gemak in mijn eigen gehuurde etage. Stiekem gniffel ik over de gedachte dat ik echt in m'n ondergoed, geheel relaxt een conversatie met mijn tante was begonnen, maar de schok zou ze niet te boven zijn gekomen. En ik zou dan ECHT iets uit te leggen hebben tegenover de politie, misschien..
Het viel allemaal nog mee. De man die vanaf vandaag de verdieping onder ons huurt is erg vriendelijk. Blijkbaar begreep hij wel dat er betere en mindere tijden bestonden om studenten lastig te vallen. Ook pakte hij snel op dat wij graag de boel opruimen voor er mensen komen. Gelukkig. Alles verliep redelijk conflict vermijdend. Desondanks kook ik over door een gevoel van onrecht. Ik ben gastvrij, vriendelijk, amicaal. Maar niet op een snotterige dinsdag en al helemaal niet als ik zelf als een deurpost word behandeld.
Ik hou maar op met boos zijn. Ik kan me beter op andere dingen concentreren. Dat deze dagen niet alleen de aanloop zijn naar een commercieel partijtje met te veel voer en te veel materie. Ze zijn ook een aanloop naar waardering van mijn studiecapaciteiten, naar samenzijn met de mensen die ik wel waardeer en een echte famlie zijn, naar het begeleiden van mijn zo veelste CISV kamp. Nog een paar dagen doorbikkelen en dan is alles weer een weekje vrolijk en goed. Wat dat betreft had Bryan gelijk. "There's something about Christmas time".