Paniek!!!!
AAAAAAARRGGH!!! Ik gil en ik ren, naakt, uit de badkamer, door de gang, door de woonkamer, door de keuken en eindig weer in de badkamer, waar ik toch voor de zekerheid een tweede keer tussen m'n tenen door naar dat pijltje op dat witte plankje kijk. Nu is het zo dat ik een groot liefhebber ben van heel hard panisch gillen, en als het zo uitkomt, naakt door het huis rennen, maar deze pets tegen m'n ego komt toch wel iets harder aan. Smalend meld de weegschaal: "Sorry, U heeft uw limiet bereikt".
Een geruststeller: dit betekent geenszins dat de teller van dit apparaat het klokje rond is gegaan. Gelukkig niet. Maar, het betekent dus wel iets anders. En wel het volgende. Ik heb voor mijzelf een soort limiet gesteld, vergelijkbaar met een limiet bij de bank. Bij de bank kan ik een klein beetje roodstaan. In ieder geval genoeg om in leven te blijven, maar niet genoeg om nog steeds rood te staan nadat ik mijn salaris gestort krijg. Rood staan betekent; net eventjes iets harder werken en iets zuiniger leven deze week.
Zo ook nu. Over de laatste 10 jaar genomen kan ik stellen dat mijn gewicht 65 kilo is. Een mooi strak getal. Mijn limiet marge is aan beide kanten 5 kilo. Bij 70 krijg ik blubberbillen, bij 60 verlies ik gewicht (dus massa) aan de voorkant (en ja, dat vind ik vervelend).
Ik controleer mijn achterzijde en concludeer dat er inderdaad een begin van blubberbillen zou kunnen zijn.
Wat vervelender is, ik heb werkelijk een broertje dood aan dieeten. Ik geloof er gewoon niet in. Ik zou de wanhoop nabij zijn als ik zo zou moeten zwoegen. Sonja stelt dat je elke dag gevarieerd moet eten. Crackertje, meloen, en minimale porties. MEEEEH! Ik word zo blij als een geit.
Wat te doen? Er zijn een paar dingen waar ik echt niet zonder kan. Een daarvan is melk. Ik leef nog altijd in de overtuiging dat melk heel gezond is, of je nu een glaasje of een liter wegzet per dag. Ik nijg naar het laatste.
Nog erger. Bij melk hoort een ander product. Chocola! Paniek! Mijn limiet is bereikt, vier dagen vóór Pasen! AAARRGGH. Wat een dilemma.
Ik zal nooit van mijn leven iemand toegeven dat ik ooit aan de lijn doe, maar voor deze week:
Een crackertje, een meloen en een minimale portie aan paaseitjes:)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten